*' I0'6'*"'’1 Pr°""n,ńw "l'<"'lowyth: M,rv.,d, mod H.ryyrd
Neumana. Podał prtyMtdy mlkroprWMoriw dla ka)de| architektury
7' P°d',i,''’n’ " '"«l’du "* <»P map, pamięci Map, pamięci (memocy mop) W spoadb araheny pnedktawla rotmlMtctenla po,,,raęc,inyri, p,m,,f, „ p,
adresowej jednostki ccntralnel Oprócz adresów obszarów RAM, ROM I Innych rodzajów Oamt^ct. map* ta podaje usytuowanie rejestrów uniwersalnych, adresów procedur obsług) przerwań. rejestrów układów we/wy (dostępne pnet adresowanie pamięci RAM)
• Architektura Harvard;ka -
opiera się na utyciu dwóch oddzielne układów pamięci (osobny układ do operacji na rozkazach i osobny do operacji na danych) 1 dwóch magistral łączących te parnio z
ADRES 2
IM
teNTCM
( DANE 2
CPU
ADRES
DANE
procesorem, dzięki czemu w trakcie pobrania argumentów wykonywanej właśnie Instrukcji można równocześnie zacząć pobieranie następnego słowa rozkazowego (pre-fctch). Skraca to cykl rozkazowy t zwiększa szybkość pracy. Obszary adresowe pamięci danych i programu (wewnętrznych i czasami zewnętrznych) są rozdzielone. Pociąga to za sobą niejednoznaczność adresów, ponieważ pod tym samym adresem jednostka centralna widzi pamięć RAM i ROM W tym przypadku stosuje się inne rozkazy dla pamięci programu I inne dla pamięci danych. Ponadto magistrala danych i rozkazów mają różną szerokość (dtugość słowa).
Separacja pamięci danych od pamięci rozkazów sprawia, ze architektura harwardzka jest obecnie powszechnie stosowana w mikrokomputerach jcdnoukładowych, w których dane programu są najczęściej zapisane w nieulotnej pam-.ęc. ROM (EPROM/EEPROM), natomiast dla danych tymczasowych wykorzystana jest pamięć RAM (wewnętrzna lub zewnętrzna).
W architekturze typu Harvard komputer ma możliwość jednoczesnego dostępu do danych oraz do rozkazów programu co bardzo zwiększa jego efektywność. Procesory o takiej strukturze stosowane są przede wszystkim w obróbce sygnałów, w tak zwanych procesorach OSP (Digital Signal Processing).
Architektura harwardzka jest takie stosowana przy dostępie procesora do pamięci cache.
Przykłady mikroprocesorów:
• AVR
• DSP
• Architektura von Neumanna -
rodząj architektury komputera, przedstawionej po raz pierwszy w 1945 roku prze: Johna vc Neumanna stworzonej wspólnie z Johnem W. Mauchly'ym i Johnem Presper Eckertem.
Polega na ścisłym podziale komputera na trzy podstawowe części:
• procesor (w ramach którego wydzielona bywa część sterująca oraz część arytmetyczno logiczna)
• pamięć komputera (zawierająca dane i sam program)
• urządzenia wejśda/wyjscla