11greka

Aeótepcw pu6r)ira

30

Słówka

6ó)0ov, tó - dar

EQyov, tó - dzieło, czyn

ŁyOyó;, o - wróg

tiiov, tó - zwierzę

tov, tó - fiołek

xęaviov, tó - czaszka

puaTT(Oiov, tó - misterium, obrządek

vó|ioę, ó - prawo

oucoę, ó - dom

jtouóŁov. tó - dziecko

QÓftov, tó - róża

<rekivov. tó - seler

00({>óę, 6 - mędrzec

dSmgoę, -ov - nie będący darem &vayxcffioę, -ov - konieczny, niezbędny koivó;, -v\, -óv - wspólny piy.góę, -ot, -óv - mały £śvoę, -t], -ov - obcy, przybysz, gość óvr|ai|iOę, -r), -Ov - pożyteczny jraóyoę, -ov - mały, nieliczny reo),iTtxóś, -t|, -óv - polityczny toU.ol (nom. pi od: JtOAÓę, 3ioXX^, jiomj -liczny) - liczni, wielu 4>iko;, -r), -ov - przyjazny, miły ycckejióę, -r|, -óv - ciężki, trudny (ń<)>gkr|ai|ioę, -ov - pożyteczny

ukkoę, -t|, -o - inny

ccUTÓę, -fj, -ó - ten, on

Tl - forma żeńska rodzajnika w mim. sing.

poi. - dat. sing. zaimka os. Łyd)

ou8ev - nic

outoę, aurr|, toino - ten Tftót (wzmocn. TĆtÓE) nom. pl. zaimka wsk. (68e, rjf>£, tÓóe) w funkcji przysłówka miejscu - tutaj

tort i (touto + i wzmacniające) - właśnie to rjoav - byliZ-ły

8‘ = 8e

y.ara (+ acc.) - tu: w, wewnątrz (iev,.. de... - pśv najczęściej nie tłumaczy się, Óe - zaś nul; - dokąd? jtofi; - gdzie? jtÓOey; - skąd?

Rzeczowniki deklinacji II (tem. -o-)

Properispomena (mascułina)

b <J>at>)toę 5oi)?vO; - mamy niewolnik

	Singularis			Piuralis
Nom.	ó	(jiańAoę	6o-ukoę	oi	<j)a{5Xoi,
Gen.	toD	4>aó?cO\j	ÓOÓAOI'	T tóV	4>aó3utw	ftoó>.ajv
Dat.	Ttj)	^a-uAtp	5ońXcp	Totę	4)ań>.oię	óońkoię
Acc.	tov	4>aDJvOv	SoU^OY	roóę	4>ańMmę	fioukotię
Voc.	U?	cbcruke	Soute	r w	(tiariAoi	óofikoi

Rzeczowniki deklinacji II (neutra)

tó £<oov - zwierzę, tó tśhvov - dziecko, tó |iooTt]Qiov - tajemnica

	Singularis	Pluralis
Nom. Gen. Dat. Acc. Voc.	TÓ Ę;<j)OV T£XVOV jiUOTf|QtOV TOU t.COOI) T£XV01> (lTKJTT)giOU T(p T£xvą> (iuair)Qitó) tó ę(Bov T£łtvov |.tncrrriQLOv to frflOV TEXVOV HlKTrripiOV	Ta 'ętoct T£xva (ruorrigia Ttbv ętótov T£xvarv rolę t,(óoię xexvotę jtriarijęioic; xa £tj)a T£xva irnoTijgia co 'OS a TŚxva iruarńpta

Uwaga: Neutra wszystkich deklinacji mają te same formy w nom., acc. i voc sing., w pluralis zaś nom., acc. i voc. mają końcówkę -a.

Kącik filologa '

Wyrzutnia (elisio)

Jeśli jakiś wyraź kończy się na samogłoskę, a następny zaczyna się od samogłoski, dla Uniknięcia przykregoich zbiegu (por. lac. hlatus) stosuje się wyrzutnię, nzjfli opuszczą/ :wmowie i -piśmie samogłoskę kończącą pierwszy .wyraz- diakiem wyrzutni jest apostrof.

.: • a<j>’ &rjt'<uv < óitó utjioW (pod wpływem spółgłoskiprzydechowej spółgłoska końcowa wyrazu cłidowanego przekształca się w aspirowaną)    f '

■ wut’scmv < rofsto ź'otiv.

Ebzji ulegają najczęściej przyunki (z wyj. jrepO:T0Ó, pex0t) i spójniki (z wyj-, ort).

Ćwiczenia

1.    Postaw akcenty i przy dechy: naiótcp, otxarv, juKmjęia, aocjioic <I>ai&p6, EQy(p, rotę, eX0eoię, jioXluxcov, icaooiig, yecogyE, omow.

2.    Napisz w tym samym przypadku:

a)    singularis: %ah’jiav;, ó(óg<uv, aeMv<nv, pv<rcT|gia, av0ga>Jt(DV, jtatóia.

b)    pluralis: ovov, 4>tkou, 0ctvdr(p, puoTijgiov oIkoy, £u>oij, teo, ócjjoov, aoijjóę, itttęe, róv.

3.    Uzupełnij wybierając poprawną formę z trzech podanych w nawiasie i przetłumacz:

a)    Kotvóę ... vópo; xcd Ogolę. (dv0gnutot, av0od)Jtouę, av0ndinoię) (Eur. Jrg. 346)

b)    ... óe 0vifióę ó/.poę. {Owproi, 0vTft<iiY, 0vr|tońę)    (Eur. fig. 1073)

c)    Ot rrokkol xay.oi, ókiyoi óe ... . (&ya6d, dyaOoię, dyaOoi,)    HeraklU