140

10. ROZPLANOWANIE STACJI ELEKTROENERGETYCZNYCH 140

budowy i przy naprawach. Urządzenia o dużych rozmiarach są transportowane głównie w okresie budowy (prefabrykowane rozdzielnice).

8.    Koszty terenu. Stacje elektroenergetyczne, zwłaszcza napowietrzne zajmują dość znaczny teren, np. jedna z mniejszych stacji 110/15 kV, typu KSU-3 zajmuje ok, 0,7 ha, Obszar stacji jest wyłączony z uprawy lub — w miastach — spod zabudowy. W miastach należy doliczyć pasy zajmowane przez linie napowietrzne. Ze względu na stale wzrastające ceny terenu należy ograniczać powierzchnie przeznaczone pod stacje. Znacznie mniejsze powierzchnie zajmują stacje wnętrzowe, ale są one droższe. Decyzja

0    budowie wnętrzowej stacji 110 lub 220 kV może wynikać z rachunku ekonomicznego, ze względów architektonicznych lub z narażenia aparatury na czynniki zewnętrzne. Zmniejszenie terenu stacji można uzyskać przez przyjęcie odpowiednich technologii prac eksploatacyjnych i remontowych.

9.    Technologia napraw i remontów. W rozdzielniach SN i nn do napraw używa się małych urządzeń i narzędzi ręcznych, stąd przy remontach wystarczają odgrodzenia w istniejących przestrzeniach komunikacyjnych, bez konieczności planowania dodatkowych miejsc dla prac remontowych.

Istotny problem stanowi wykonywanie tych prac w rozdzielniach 110 i 220 kV. Potrzebne są wtedy urządzenia duże, takie jak dźwigi samojezdne, podnośniki, prasy

1    inne. Do wykonania prac konieczne są wyłączenia lub stworzenie odpowiednich obszarów umożliwiających pracę w polu przy załączonym napięciu w sąsiednich polach. Prowadzi to do zwiększenia powierzchni zajmowanej przez stację. W szczególnych przypadkach, gdy chodzi o zaoszczędzanie cennego terenu, można świadomie przyjąć bardziej czasochłonną, pracochłonną i mozolną pracę ręczną przy remontach i zabiegach konserwacyjnych oraz odpowiedni układ stacji nie uwzględniający obszarów dla ciężkiego sprzętu. Skutki takiego działania można ocenić porównując plany dwóch stacji 220/110 kV prawie tej samej wielkości przedstawionych na rys. 10.1 i 10.2.

Rys. 10.2. Plan stacji 220/110 kV o prostopadłych osiach szyn i ząjmcwanej powierzchni 2,5 ba (wg Elektroprojektu) BN - budynek nastawni

Szczególnego potraktowania wymiga zapewnienie dalszej rozbudowy, która nie może spowodować wyłączenia rozdzielnicy na cały czas prac.

W celu zobrazowania wyników procesu projektowego na rys. 10.3 przedstawiono schemat blokowy obiektów stacji 110/15 kV, a na rys. 10.4 i 10.5 przykładowe plany stacji 110/15 i 6/0^kW

10.3. Zalecenia projektowe

Rozplanowanie stacji elektroenergetycznej jest kompromisem między wieloma często przeciwstawnymi wymaganiami. Mimo istnienia rozwiązań typowych i powtarzalnych, każdorazowo warto sprawdzić, czy nie zmieniły się warunki dające takie a nie inne rozwiązania. Podane poniżej dodatkowe zalecenia mogą ułatwić projektowanie.

Rozdzielnie

Równolegle ustawienie szyn dwóch rozdzielnic zaleca się przyjmować przy możliwości bezkolizyjnego wyprowadzenia linii napowietrznych oraz przy wyjściach kablowych. W celu zwiększenia możliwości bezkolizyjnego wyprowadzenia linii napowietrznych można stosować prostopadle ustawienie szyn.

Kable wyprowadzane z różnych sekcji rozdzielnicy należy prowadzić odrębnymi trasami, a gdy jest to niemożliwe należy dzielić kanały i tunele w celu zachowania podziału na sekcje.

Wyprowadzenie kabli należy planować bez skrzyżowań.

Połączenia między rozdzielnicami i transformatorami należy wykonywać w zasadzie mostami szynowymi.

Połączenia między polami rozdzielnicy i dławikami ograniczającymi prądy zwarciowe należy wykonywać szynami.

Równolegle prowadzone mosty trzeba oddzielać, mosty podwójne dzielić ściankami działowymi (siatka).

W rozdzielniach wnętrzowych poszczególne sekcje oddzielać ścianami dymowymi.