16

<£m® Pt2®@S©

©p®as@scD®@(go Łscmcaas

Animacja to proces: odkrywania i ujawniania (potrzeb, pragnień i problemów), tworzenie związków pomiędzy ludźmi i ich działaniami oraz twórczości i innowacji w podejściu do środowiska życia.

W praktyce społecznej oznacza to uruchomienie, jak pisze Urszula Kaczmarek, trzech zjawisk:"

rozbudzenie aktywności społeczności lokalnych, które będą integrować się i budować autentyczną wspólnotę lokalną poprzez działanie razem, przyśpieszenie przełamywania syndromu prowincjonalności i wykluczenia, co powoduje zmiany o charakterze ekonomicznym, społecznym i kulturowym. Ludzie odchodzą od indywidualizmu ku identyfikacji z potrzebami innych tak. by w konsekwencji podjąć wspólne działanie ku zmianie na lepsze, wytwarza się przestrzeń edukacji środowiskowej ukierunkowanej na zmianę i rozwój.

Kluczowym aspektem w działaniu animatora jest fakt, że to on jako człowiek jest źródłem zmiany.

Gotowość społeczności do zmiany możemy podzielić na takie trzy poziomy:

Etapy aktywności		Społeczność Która ŚPI		—SpółeczrSóSc— Która MARZY		KtóraHDZlAŁA
Rola animatora		Obudzić ją		Pomóc się zorganizować		Wzmacniać, ale uważać z inaerencia

Jak widać, wchodząc do różnych społeczności, rola animatora również musi ulegać zmianie. W pierwszej animator musi być jak wiatr wiosenny przynoszący podmuch zmiany i budzący do życia. W drugiej musi umieć rzucić hasło i pomóc ułożyć strukturę działania. W trzeciej najważniejszą jego funkcją będzie po pierwsze nie przeszkadzać, a po drugie wzmacniać to, co niepewne i chwiejne.

Literatura przedmiotu" wyróżnia tzw. model medyczny i interwencyjny. Pierwszy obejmuje badanie sytuacji, diagnozę'społeczną leczenie i ocenę skutków. Rolą animatora jest terapia społeczna, czyli podanie leku i przepisanie odpowiedniej kuracji. W drugim, bliskim idei CAL, animator jako czynnik zmiany pobudza siły społeczne do zmiany.

Zadaniem interwencji edukacyjnej jest zaś promowanie wartości i tworzenie warunków do kształtowania i rozwoju kompetencji społecznych umożliwiających przechodzenie od działań indywidualnych do zbiorowych.

” U. Kaczmarek. Polska rzeczywistość, a potrzeba arwnacj (w:] Animacja społeczno kuturalna wobec przemian cywilizacyinych. Wrocław 2000. s. 20.

^,ł M. Kopczyńska, op.cit.. s. 216.