R.ZAMJN
\lAI K.MAl \ KA l>\SKKF TN.A i /\ ozonom om u /j mow v
P.WMuourt W\js:ą S/kołn .aw^ową « umknie n>k .ik:ułcmivki 'Od■*
»«niv « nn/wisKo
CENZURA
tllltnci
H
CENZURA
:tt na|cŻV
, u uh sic 20 /.M,uV W ramach k;^ł^t/‘ic^nc słV punkty ujemne, ale nic wpłyną one nu punkucję innych /*dań. c/>\
>'N‘ SMa ' \ > uitH-łna odpow icoy P» *> w-
PUK
em czyli /a*
! /.!.■■ii.k-/ \' s- \ słkie . Jama prawdziw e,
pomoc.) gei
Wszystkie .ł-ełemeniowe kombinacje bez powtórzeń z //-elementowego zbioru, dla k o..... „ moi.
^ pomoc.) generacji wszy stkich liczb binarnych z. zakresu od 0 do IT-1 ..... ’ ngenerowi
/ każdej t-elementowej kombinacji bez powtórzeń ze zbioru //-elementowego mo/na utworzyć k! różnvcl ^ ^ wariacji bez powtórzeń ze zbioru //-elementowego. > “-wyrazowych
*(£) Każde rozmieszczenie a identycznych elementów w // rozróżnia Iny ch pudełkach odpowiada ^-elementowej kombma • po w tórzert ze zbioru //-elementów ego.
V 1 ic/ba w szystkich i-elementów > ch kombinacji bez powtórzeń z //-elementowego zbioru wynosi (” ) gdzie n< k lub k < n
K ' i m
^7: Każda /-elementowa kombinacja be/ powtórzeń ze zbioru ^-elementowego odpowiada pewnemu podziałowi tego zbioru na
* (podzbiorów.
2, 7aznacz wsz\;stkie zdania prawd/iwe.
V PemiutKją z powtórzeniami ze zbioru »-eletne|)towego nazywamy każdy ciąg elementów tego zbioru, które mogą się powtarzać A dowolną liczbę raz> ■<-
? B Permutacja i powtórzeniami może b\ć interpretowana jako dowolne rozmieszczenie n rozróżnialnych obiektów w • i rozróżnialnych pudełkach.
• ic/ba -.-wyuzow Nch peinuiucji z. powtórzeniami jest nie w iększa niż liczba /7-wyrazowych pennutacji bez powtórzeń, l-w \ ra/owe permutacie / powtórzeniatri s;\ równoważne ^-wyrazowym wariacjom z powtórzeniami.
0 W ‘/-elementowe pennutacji / powtórzeniami z.e zbioru {aj, }, w której element a, powtarza sie n, razy, dla / = 1.....k
zachodzi: v n =//
/aznacz wszy stkie zdania praw dziw e.
i «crwsza /a-ad I mdi seji matematy cznej sformułowana dla pewnego /to^Z ma postać: [S(/2o)a[VS(A)=>5(A'+1)]]=> V S(/i).
D • * j • . ^ n^*o
tęższa zasada m4.ukcji matematycznej sformułowana dla w0=l ma postać: [[VS(*):=>S(A+1)]aS(1)]=> V S(w).
lVw;M mdukc' ’ y wymaga przeprowadzenia dowodu warunku początkowego i dowodu kroku indukcyjnego dla jed1 dowolnie wybranej wartości nel\
-nada indukcji matem ary cznej może być w y korzy stana do dowodzenia twierdzeń dotvczącvch dowolnvch liczb dodatnich CJ Kou,l>d ; *} miernych dodatnich cy rzeczywistych dodatnich.
zewm .w ^ <. nc>..ici - 5(n), nie jest prawdziwe dla pewnych początkowych wartości n > 1, to może być
’mmmI Qstaniem drugiej zasady indukcji matematycznej.
4/n.u/ wszystkie zdania prawdziwe
'anc za
^.vw 4zaic lir jetne* zalc/nośc. rekurencyjnej rzędu pienvszego ze stałymi współczynnikami postaci dane wzorem a% * ną . c o/nac/a pewną stałą i nę S.
równaniu charaktery' yznaczane w oparciu o
/alc/nosc rekumirvma ^
, >v.. >^*Ą*0,gd/ Pi, są pewnymi stałymi rzeczy w i:
lVłru A'* -i ^°^j<<hwodna zależnością rckurencyjnąrzędu A:-tego ze stały mi współczy nnikami.
v. 'ey/ /.nc/roscią rckurencyjną r/ędu i-tego musi zawierać wartości k początkowych el
\ k/v r równania charakterystycznego wprowadza do rozwiązania zależności rekurencyjnt stałą, którą można wy znaczy ć w oparciu o początkowe wyrazy ciągu.
w*»* wzorem u, * CJkc o/nac/a pewną stałą i «€ N. .
Ko w .i .mc zalernosci lmowej jednorodnej rzędu drugiego ze stałymi współczynnikami o ro
jednym pierwiastku podwójnym ma postać j * c%/H + ty", gdzie wartości stałych ć\ i cj są wyzna elementy ciągu
ma podać jego odpow • k optymalizacyjny
^x^tv,h upcyma żacy ny est łarw\ czyli może byc rozwiązany w czasie wielomianowym, to jej t również łatw\
problemu optymalizacyjnego jest łatwy, czyli może być rozwi it również łatwy, ponieważ są to problemy równoważne Iga za sobą trudność jego odpow icdnika decyzyjnego.