Jeśli wynik badania mieści się w granicach wartości normalnych, wówczas wynik taki nie wskazuje na patologię, nie identyfikuje choroby, nie potwierdza rozpoznania. Określa się
go jako wynik ujemny.
Nienormalne, patologiczne wyniki testu stwierdzone u ludzi zdrowych określa się jako fałszywie dodatnie.
Wyniki z zakresu wartości referencyjnych stwierdzane u ludzi chorych określa się jako fałszywie uiemne.
Zachodzenie na siebie granicznych wartości prawidłowych i patologicznych (overlaping) powoduje uzyskiwanie wyników fałszywych (fałszywie dodatnich i fałszywie ujemnych). Im większe jest to nakładanie się wartości granicznych, tym więcej uzyskuje się wyników fałszywych. Jeżeli występuje overlaping, wówczas najmniej wyników fałszywych uzyskuje się wówczas, gdy granica wartości referencyjnych wypada w miejscu przecięcia się rozkładów wartości referencyjnych i patologicznych. Przy tak dobranej wartości granicznej, szanse na wynik fałszywie dodatni i fałszywie ujemny są równe.
Rozszerzenie zakresu referencyjnego powiększy odsetek wyników fałszywie ujemnych, zmniejszając odsetek wyników fałszywie dodatnich.
Zawężenie zakresu referencyjnego zmniejszy odsetek wyników fałszywie ujemnych, powiększając jednocześnie odsetek wyników fałszywie dodatnich.
Pojecie czułości i swoistości diagnostycznej testu
x 100%