Przez długi czas kobiety nie były pojmowane jako kategoria społeczna, która może być przedmiotem badań ze względu na charakter pracy, jaki wykonywały, czyli zajmowanie się gospodarstwem domowym, co kompletnie nic interesowało ówczesnych badaczy.
Sarnę kobiety, często też nie chciały wychodzić poza pewne ramy, obawiając się tzw. wielkiego świata, który wg nich jest tylko dla mężczyzn.
Dziedziny takie jak ekonomia, czy socjologia mają problem z charakterystyką kobiet, bo często ich znaczenia nie pokazują żadne statystyki. Np. w krajach Trzeciego Świata, gdzie praca kobiet w domu, czyli poza publiczną sferą pracy nie jest w ogóle uwzględniana. Statystyki tworzone są na podstawie powszechnie przyjętych procedur, opierających się wyłącznie na pracy zarobkowej, a większość kobiet ubogich krajów zajmuje się domem, więc ich gospodarcze znaczenie jest znikome.
Sytuacja ta, powoduje zaniżoną ocenę aktywności gospodarczej krajów Trzeciego Świata przez międzynarodowe organizacje, jak np. Bank Światowy.
W końcu lat 60. zaczęły następować zmiany. Fo pierwsze zaczęła się zmieniać sama socjologia. Model sejenlystyczny zaczął tracić znaczenie, a coraz bardziej popularne stawały się orientacje teoretyczne związane z perspektywą interakcjonistyczną, a wraz z nimi nabierała znaczenia problematyka mikrospołeczna. Kolejną kwestią jest pojawienie się ideologii i ruchów feministycznych, które domagały się zwracania uwagi na sytuację kobiet, na ich znaczenie w społeczeństwie i wszystkich sferach życia. Świadomość kobiet wzrastała.
Od lat 70. kobiety i ich sytuacja społeczna zaczęły być ważnym podmiotem badań nauk społecznych.
Nierówności społeczne związane z różnicami płci są cechą wszystkich społeczeństw ludzkich. Jednak świadomość nierówności społecznych związanych z płcią najbardziej widoczna jest w społeczeństwach zachodnich, a sprzyjają jej 3 podstawowe cechy:
- są to społeczeństwa o pozycjach osiąganych, w których istnieje ideał merytokracji, oraz wiara w możliwość jego realizacji. Istnienie pozycji związanych z płcią jest, więc z nimi sprzeczne.
- w społeczeństwach tych kobiety uzyskały prawo wyborcze, przez co stały się połową elektoratu, a więc partie chętnie zajmują się ich sprawami, realizują ich postulaty.
w społeczeństwach tych istnieje świadomość, iż wszyscy ludzie zasługują na jednakowe traktowanie, bez dyskryminacji kogokolwiek.
Podział pracy zc względu na płeć istniał zawsze. Są zawody bardziej przeznaczone dla mężczyzn i te przeznaczone dla kobiet. Jednak z upływem lat różnice te coraz bardziej się zacierają, poprzez co zawody stają się bardziej uniwersalne.
Wicie badań pokazuje przejawy współczesnej dyskryminacji kobiet w sferze pracy najemnej:
- są gorzej opłacane,
- zajmują gorsze stanowiska pracy,
- są częściej zatrudniane w niepełnym wymiarze godzin,
- pracują głównie w zawodach o niskim prestiżu,
- mają mniejsze możliwości awansu.
Z danych zamieszczonych w Roczniku Statystycznym 1998 wynika, że w Polsce we wrześniu 1997 r. 1500 zł. i w-ięcej zarabiało 25% zatrudnionych mężczyzn i tylko 11% kobiet
Kobiety' nie tylko mniej zarabiają, ale są także częściej zwalniane /. pracy, jest dla nich mniej miejsc pracy. Tendencja do dyskryminacji kobiet jest większa w krajach, gdzie demokracja jest słabo zakorzeniona, a także w społeczeństwach katolickich. Wynika to z przeświadczenia, że mężczyzna jest głowrą rodziny i to on zarabia pieniądze, natomiast kobieta, może zajmować się domem i dziećmi. Może być utrzymywana przez męża i łatwiej jej będzie pogodzić się z utratą lub nie znalezieniem pracy.
Różnice występowały również w wieku emerytalnym. Możliwość wcześniejszego przejścia na emeryturę kobiet, było pewnego rodzaju przywilejem.
Świat polityki to świat mężczyzn. Większość posłów, senatorów, premierów, prezydentów na świecie to mężczyźni. Zajmują często wyższe miejsca na listach wyborczych. Kobiety rzadziej kandydują do wyborów, jednak z badań wynika, że mają swój istotny elektorat. Stopień autorytaryzmu u posłów jest większy niż u posłanek. Dla kobiet częściej celem jest realizacja zadań, czy założeń, niż samo uzyskanie wpływów politycznych. Kobiety częściej są wyczulone na potrzeby ludzi niż mężczyźni i starają się pomóc grupom poszkodowanym.