Ćwiczenie 8 '•/
WYZNACZANIE MODUŁU SPRĘŻYSTOŚCI POSTACIOWEJ G ^RZEZ POMIAR KĄTA SKRĘCENIA PRĘTA
A. PRZYPADEK PRĘTA O PRZEKROJU KOŁOWYM 8.1. WPROWADZENIE
W prącie pryzmatycznym obciążonym w dwóch płaszczyznach prostopadłych do jego os’ dwiema parami sił o tych samych wartościach momentów i
Rys. 8.1
przeciwnych zwrotach powstaje stan odkształcenia i naprężenia zwrany czystym skręcaniem.
* Jeżeli gumewy pręt o przekroju kołowym, z na-ryso-waną na nim siatką składającą się z tworzących i okręgów kół prostopadłych do osi pręta, poddany zostanie czystemu skręcaniu, to będzie można zaobserwować, że:
- oś pręta pozostanie po odkształceniu nadal linią prostą,
- okręgi kół nie ulegają zniekształceniu, a powierzchnie czołowe pozostaną nadal płaskie,
- promienie narysov'are na powierzchniach czołowych pozostaną po odkształceniu nadal liniami prostymi,
- tworzące odchylą się od pierwotnego sw>ego położenia o pewien kąt y- , zwany kątem odkształcenia postaciow'ego,
- powierzchnie c.zołow'e pręta obrócą się względem siebie o pewien kąt <f, zwany kątem skręcenia.
LNa podstawie tych spostrzeżeń można wnioskować, że wszystkie przekroje poprzeczne prętów o przekroju kołow'ym pozostają w trakcie skręcania płaskie, a promienie tych przekrojów pozostają liniami prostymi,. Jeżeli z pręta skręcanego momentem Ms wytniemy (dwiema- płaszczyznami prostopadłymi do osi pręta) walec o wysokości dx (patrz rys. 8.2b), to w-artość kąta odkształcenia postaciowego na powierzchni zewmętrznej jest róv;na
(8.1)
r ć(f> d x