201505040720

a»*s«ttsw±i!hy prąd upływu. Moc czynną P® oblicza się ze wzorów empirycznych, które Kwzgkyr.sąią ccęstodiwośc, promienie przewodów oraz odstęp między przewccaau

Wartości chwiSovye- rupiecia oraz prądu w danym punkcie linii są funkcjami dwóch zruermych nsezafeżnych;

x '-odległość od początku lub końca linii t -czas

Jezsfi x oznacza odległość sekcji od początku linii, to wartości chwilowe prądu i cupięcsi wynoszą oc^owiednk?;

t i.x .t> ; u ąx ,t)    -na początku sekcji

i(XTix,t) ; u(x^4x,t) -na końcu sekcji Keczystąiąc ze schematu na rysunku I bilans napięć w oczku i bilans prądów w węźle zKdzu. cpesae równaniami:

a (x_>tJ=R®^i(x_?t)+L<h£ix—Jp^-ł-u(x+Ax,t)    (17.1)

i(x

.t>=G*Ax * u(x -i- dx.t) + C®Ax §^u(^x^^x>^t). ₊ j(_{x +} gj _t)

uceruu ocz\r

(17.2)

= G®u-*-€

óu

&c    ^v’6l

W    usęiLOgyra- przy wymuszeniu, sinusoidalnym o danej. częstotliwości, napięcia

i prądy są fiiakcgsmt sinusokiakryEni, przy czym są to funkcje dwóch zmiennych: czasu : odlegśescu Wartości maksymalne, i skuteczne w linii długiej są funkcjami odległości x me zalezą od czasu Jest to różnica w stosunku do obwodów o parametrach słapkmtk. L ludowi równań dla wartości chwilowych odpowiada w stanie ustalonym catscepi^^ ukiad rówzaa

CK    ^v -

(17-3)

(17-4)

—v~ ss (G>+joC»)U

cc ccćstaw-sscttc

Z. = R»+je>L>

V* = G® je>C®

ocrcytncye ssę

• v