LABORATORIUM POMIARÓW WIELKOŚCI NIEELEKTRYCZNYCH
ĆWICZENIE 7
POMIARY PRĘDKOŚCI OBROTOWEJ
Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest zapoznanie studentów z metodami pomiaru prędkości obrotowej. Wiadomości teoretyczne
1. Metody pomiaru prędkości obrotowej
W pomiarach prędkości obrotowej rozróżnia się dwie metody: bezpośrednią (dotykową) i pośrednią (bezdotykową). W każdej z tych metod wynik może być podany w sposób analogowy lub cyfrowy.
W metodzie bezpośredniej tachometry mechaniczne lub elektryczne sprzęgane są bezpośrednio z badanym obiektem. W tych przyrządach przekształca się prędkość obrotową na przemieszczenie liniowe, a następnie kątowe wskazówki albo na napięcie, proporcjonalne do mierzonej wielkości. Zaletą metody bezpośredniej jest ciągłość pomiaru, wadą - stosunkowo mały zakres pomiarowy (do 16 000 obr/min), niewielka dokładność (kilka %), dość duża moc pobierana z obiektu badanego (nic można stosować do obiektów malej mocy ).
W metodzie pośredniej stroboskopy mechaniczne lub elektryczne nie wymagają bezpośredniego sprzężenia z obiektem i dlatego mają szerszy zakres pomiarowy (do 100 000 obr/min). Pracują na zasadzie porównania prędkości mierzonej z prędkością wzorcową (prędkością tarczy z otworami, obracanej przez silnik elektryczny lub częstotliwością błysków lampy stroboskopowej). Do wad tych przyrządów należy niejednoznaczność wskazań, niemożność ciągłej rejestracji wielkości mierzonej, są ponadto kłopotliwe w użytkowaniu, a ich dokładność jest około 2.5%.
Lepsze właściwości metrologiczne mają przyrządy działające na zasadzie przekształcania prędkości obrotowej na impulsy elektryczne, świetlne lub magnetyczne o częstotliwości proporcjonalnej do mierzonej prędkości. Przyrządy te nie pobierają mocy z obiektu badanego, umożliwiają pomiary zdalne, pozwalają na ciągłą rejestrację wielkości mierzonej, odznaczają się szerokim zakresem pomiarowym (do 300 000 obr/min) i dużą dokładnością.
2. Czujniki prędkości obrotowej
Do pomiaru prędkości obrotowej wykorzystuje się zarówno czujniki typu generacyjnego, jak i typu parametrycznego. Najczęściej stosowane czujniki to:
1. tachometry indukcyjne
a) prądnica tachometryczna prądu stałego
b) prądnica tachometryczna prądu zmiennego
c) tachometr wiroprądowy
2. tachometry impulsowe
a) z impulsatorem stykowym
b) z czujnikiem fotoelektrycznym
c) z czujnikiem indukcyjnym
d) z czujnikiem halotronowym
e) z czujnikiem magnetorezystancyjnym
3. tachometry stroboskopowe
a) stroboskopy mechaniczne przesłonowe
b) stroboskopy elektroniczne błyskowe