Samodiagnostyka ma za zadanie zminimalizować wydzielanie przez silniki spalinowe substancji zanieczyszczających środowisko naturalne. Samodiagnostyka stanowi podstawę do stworzenia najlepszych warunków do najsprawniejszego działania silnika.
Bardzo pomocna w wyjaśnieniu, jak ważną częścią nowoczesnych pojazdów samochodowych stały się układy samodiagnostyki jest ogólna wiedza o systemach sterowania silnikiem i przebiegu procesu spalania mieszanki paliwowo-powietrznej w komorze silnika. Zagadnienia te omówiono w opublikowanej przez nasze wydawnictwo książce „Wtrysk benzyny”.
Paliwa silników z zapłonem iskrowym i zapłonem samoczynnym składają się z różnych węglowodorów, które podczas procesu spalania łączą się z tlenem zawartym w powietrzu pobieranym przez silnik. To samo dzieje się z azotem i innymi gazami. Podczas idealnego spalania nie powstałyby żadne szkodliwe substancje. W rzeczywistych warunkach gazy nie-trujące, takie jak azot (N2), para wodna (H20) i dwutlenek węgla łączą się z trującymi produktami niepełnego spalania. Do trujących substancji w gazach wydechowych zalicza się: tlenek węgla (CO), niecałkowicie spalone węglowodory (CH), tlenki azotu, dwutlenek siarki (S02), związki ołowiu i sadzę (rys. 1 i 2). Duże stężenie substancji zanieczyszczających środowisko, wydzielanych przez silniki spalinowe, wpływa ujemnie na zdrowie, zwłaszcza na układ oddechowy, a także niszczy środowisko naturalne.
W roku 1978 w samochodzie BMW 732i po raz pierwszy zastosowano system sterowania silnikiem. Był to system Bosch Motronic. System sterowania silnikiem służy do takiej organizacji pracy elektronicznego urządzenia sterującego, które reguluje, sprawdza i czasami dostosowuje warunki pracy elementów silnika, aby w danych warunkach silnik pracował najbardziej efektywnie.
W niedługim czasie systemy sterowania silnikiem uzupełniono o funkcję samodiagnostyki, której zadaniem jest nie tylko regulacja
i sprawdzanie części składowych systemu sterowania silnikiem, lecz także umożliwienie kierowcy lub mechanikowi zidentyfikowanie trudnych do wykrycia usterek. Stało się to możliwe dzięki zastosowaniu układu wymiany informacji i komputerowej pamięci w elektronicznym urządzeniu sterującym. Kody usterek