Z3. PRZEKŁADNIKI PRĄDOWE 354
pomiarowych) lub znamionowy współczynnik graniczny dokładności FE (dotyczy tylko przekładników zabezpieczeniowych);
— wytrzymałość zwarciowa cieplna (znamionowy krótkotrwały prąd cieplny /,.);
— wytrzymałość zwarciowa dynamiczna (zmmicncwy prąd szczytowy /«„).
Napięcie znamionowe U. przekładnika prądowego, określające jego izolację, powinno być nie mniejsze niż napięcie znamionowe sieci t/„„ w której przekładnik ma pracować, czyli
U, > UH, (23.1)
Szereg napięć znamionowych przekładników prądowych określonych w katalogu [23.3] jest następujący:
U„ = 0,66; 1; 10; 15; 20; 30; 40; 60; 110; 220;400; 750 kV
Zgodnie z normą [23.6] doboru izolatorów przekładników prądowych pracujących napowietrznie należy dokonywać uwzględniając potrzebną drogę upływu zależną od warunków panujących w miejscu zainstalowania przekładnika. Potrzebne dane
zestawiono w tabl. 26.15.
Znamionowy prąd pierwotny przekładnika prądowego powinien być tak dobrany, by największe trwałe przeciążenie prądem w warunkach roboczych nie przekraczało 120%, czyli
/obi < l,2/;i „ (23.2)
Ze względu na wartości błędów, przekładniki pomiarowe powinny spełniać
następujące zależności:
0,l/i„ < Iob 1 < 1,2]ln dla przekładników klasy 0,1-:-l;
0,5/,* < /„bi < /ln dla przekładników klasy 3 i 5.
Przekładniki prądowe klas 0,1; 0,2; 0,5; 1 mogą być oznaczone skrótem ext. jako mające rozszerzony zakres prądowy, jeżeli spełniają następujące wymagania;
— znamionowy długotrwały prąd cieplny jest równy prądowi pierwotnemu rozszerzonego zakresu prądowego i wyrażony jako wartość procentowa znamionowego prądu pierwotnego;
— granice błędu prądowego i kątowego przypisane 120% znamionowego prądu pierwotnego podane w tabl. 23.1 są zachowane dla wartości prądu pierwotnego rozszerzonego zakresu prądowego.
Znormalizowanymi wartościami prądu pierwotnego rozszerzonego zakresu prądowego są 120%, 150% i 200% znamionowego prądu pierwotnego.
Za wartość prądu obliczeniowego (/„u) przyjmuje się:
— dla generatorów, transformatorów i silników — prądy znamionowe tych urządzeń;
— dla linii nu powietrznych i kablowych — prądy obciążenia szczytowego tych
linii.
Wartości znamionowych prądów pierwotnych przekładników prądowych określone w normie [23.7J są następujące:
li„ = 10; 12,5; 15; 20; 25; 30; 40; 50; 60; 75; 80 A i ich dziesiętne wielokrotności lub podwielokrotności.
Wartości zalecane zostały podkreślone.
Znamionowymi wartościami prądu wtórnego przekładników prądowych są 1 A; 2 A i 5 A, lecz z alce tną wartością jest 5 A.
Przekładniki o /2„ = 1 A, ze względu n i 25-krotnie mniejsze straty mocy w przewodach łączących, stosu je się przy dużych odległościach (100 m i więcej) przekładnika od przyrządów pomiarowych i przekaźników.
Jest to wielkość wyrażona stosunkiem znamionowego prądu pierwotnego do znamionowego prądu wtórnego, czyli
Sn = (23.3)
*2n
Jest to iloczyn kwadratu znamionowego prądu wtórnego I2« i znamionowego obciążenia wtórnego Z2„, przy którym są spełnione wymagania co do dopuszczalnych błędów w danej klasie dokładności:
S, = I}„Z2n (23.4)
Wartości mocy znamionowych przekładników prądowych, przy współczynniku mocy indukcyjnym 0,8, powinny być wg normy [23.7] następujące: 2,5; 5; 10; 15; 20; 30 V'A. Wartości powyżej 30 V-A mogą być stosowane w zależności od potrzeb.
Klasa dokładności jest to liczba umownie związana z dopuszczalnymi błędami przekładnika prądowego w określonych warunkach pracy. Rozróżnia się następujące błędy transformacji przekładników prądowych:
— błąd prądowy, który przekłrdnik wprowadza do pomiaru prądu, wynikający z tego, że rzeczywista przekładnia nie jest równa przekładni znamionowej. Błąd prądowy wyrażony w procentach jest określony wzorem
A / = 100 (23.5)
w którym: Ą, — znamionowa przekładnia; /2 — rzeczywisty prąd wtórny odpowiadający prądowi /2 w warunkach pomiaru; Ii — rzeczywisty prąd pierwotny;
— błąd kątowy (przesunięcie fazowe), tj. kąt fazowy między wektorami prądu pierwotnego i wtórnego, gdy zwroty wektorów są tak dobrane, że w idealnym prze-kładniku kąt jest równy zeru. Błąd kątowy uznaje się za dodatni, gdy wektor prądu
23'