4. POMIAR PRĄDÓW ELEKTRODOWYCH
4.1. POMIAR PRĄDU ANODY I SIATKI EKRANUJĄCEJ
Prądem anody lub innej dowolnej elektrody lampy elektronowej (przy braku napięć zmiennych na elektrodach) nazywamy prąd utworzony przez wszysztkie wolne elementarne ładunki (elektrony i jony), które trafiły na daną elektrodę lub spłynęły z niej.
Pomiaru prądu anody lub siatki ekranującej dokonuje się przyrządem włączonym bezpośrednio przy wyprowadzeniu danej elektrody w obwodzie anody lub odpowiedniej siatki przy stałych założonych napięciach na elektrodach lampy.
Pomiar prądu anodowego jak również prądu siatek ekranujących lamp odbiorczych nie nastręcza trudności. Układ do pomiaru tych prądów przytoczony jest na rys. 4-1. Przy pomiarze prądu anody lub siatki ekranującej, miliamperomierz włączamy pomiędzy wyprowadzenia odpowiedniej elektrody a woltomierz w celu uniknięcia błędu wynikającego z przepływu prądu przez woltomierz.
Zazwyczaj, dla zabezpieczenia czułych miliamperomierzy, które mogą ulec uszkodzeniu przy wadliwości badanej lampy (np. przy zwarciu elektrod), stosujemy rozmaite układy przekaźnikowe, tyratronowe lub elektronowe. Przy włączeniu przekaźnika lub innego urządzenia wr szereg z miliaperomierzem w obwód anody ich oporność nie może przekroczyć określonej wartości (zwykle wskazanej przez GOST), gdyż przy dużej oporności naruszone są statyczne warunki pracy lampy.
Przy ustawieniu napięcia na anodzie należy zwrócić uwagę na
s*
35