2. POMIARY PRĄDU I NAPIĘCIA ŻARZENIA
2.1. WPŁYW TEMPERATURY NA PRACĘ KATODY
Podstawowym czynnikiem określającym warunki pracy wszystkich katod jest temperatura.
Pod względem konstrukcyjnym katody dzielą się na dwie podstawowe grupy: katody żarzone bezpośrednio i katody żarzone pośrednio. W lampie żarzonej bezpośrednio prąd nagrzewający przepływa bezpośrednio przez metalowy rdzeń, który w czysto metalowej katodzie jest jednocześnie i źródłem elektronów. W lampie żarzonej pośrednio źródłem elektronów jest warstwa tlenku nałożona na metalowy rdzeń. Rdzeń ten podgrzewany jest za pomocą specjalnego grzejnika odizolowanego od niego elektrycznie. Grzejnik katody pośrednio żarzonej wykonany jest w postaci izolowanego metalowego włókna z wolframu lub stopu wolframu z molibdenem. Jako pokrycie izolujące stosuje się tlenek aluminium.
Dla normalnej pracy katod lamp elektronowych wymagana jest określona temperatura: dla katod wolframowych 2300—2700° Kelwina, dla katod tlenkowych 950—1150 °K itd. Zmiany temperatury katod odbijają się niekorzystnie na pracy całej lampy. Tak np. zmiana temperatury katody wolframowej o 1% powoduje zmianę emisji katody o około 20%. To samo można powiedzieć też o innych zwykłych katodach metalowych. Dla katod złożonych stałość temperatury jest niemniej ważna. Obniżenie lub wzrost temperatury katody tlenkowej źle wpływa na jej pracę. Jednakże kontrola stałości temperatury katody w czasie pracy lampy w większości przypadków jest niemożliwa z powodu bra-
14