badanie7

duże wartości przy jednocześnie niewielkiej jej powierzchni. Dlatego przy pomiarach prądu siatki ekranującej, przy napięciach stałych na elektrodach, może wystąpić zjawisko przeciążenia cieplnego. Dla uniknięcia tego zjawiska stosuje się przy pomiarach układy impulsowe i oscylograficzne.

4.2. PRĄD SIATKI STERUJĄCEJ

Prądy siatek sterujących lamp wzmacniających mają różne wartości i różny charakter zależności od napięć na elektrodach uwarunkowanej tym, czy siatka pracuje przy potencjałach dodatnich czy ujemnych względem katody. Lampy napięciowe oraz detekcyjne w zasadzie pracują przy napięciach ujemnych oraz małych dodatnich. Lampy wzmacniaczy mocy klasy B i C oraz lampy generacyjne pracują z dodatnim napięciem na siatce.

Ogólny prąd siatki sterującej ma kilka składowych prądu porównywalnych co do wartości i zależnych zarówno od warunków pracy lampy, jak i od technologii jej wykonania. W wielu wypadkach zarówno w eksploatacji, jak i w technologii bardzo istotne jest określenie poszczególnych składowych prądu siatki, co niekiedy stanowi problem dość złożony. Dla wyjaśnienia tego problemu konieczna jest gruntowna znajomość fizykalnej istoty poszczególnych składowych prądu siatkowego.

Prąd siatkowy w lampach pracujących przy ujemnym potencjale siatki

W tym wypadku następujące składowe określają prąd siatki:

1)    składowa prądu J_sl elektronów pierwotnych (prąd zależny od elektronów pierwotnych trafiających na siatkę);

2)    składowa jonowa prądu siatki I,j (prąd uzależniony od jonów, trafiających na siatkę);

3)    siatkowy prąd upływu I_s. (prąd upływu pomiędzy siatką sterującą i pozostałymi elektrodami lampy, zależny od niedoskonałości izolacji siatki względem innych elektrod);

4)    składowa lei-moelektronowa prądu siatki I_se (prąd zależny od emisji termicznej siatki występującej podczas jej nagrzania):

37