3

	Złożony z motywów roślinnych
porfir	Kamień cesarski
Westwerk	jest to rozbudowany masyw zachodni kościoła
Ikonoklazm	obrazoburstwo), ruch szerzący sie w VIII - IX wieku na terenach Bizancium i w Niderlandach w XVI w.
Kapitel	(głowica) to najwyższa, wieńczącą cześć kolumny, filaru lub Dilastra. bedaca pośrednim członem konstrukcyjnym miedzy podporą
Apsyda	pomieszczenie na rzucie półkola, półelipsy lub wieloboku, dostawione do budynku kościoła
Tympanon	W architekturze romańskiej i gotyckiej półkoliste lub ostrołukowe pole wypełniające przestrzeń między nadprożem, a łukiem portalu, wypełnione najczęściej płaskorzeźbą o tematyce Sądu Ostatecznego
Gurt	łęk wykonany z cegły lub kamienia podtrzymujący lub wzmacniający sklepienie. Łączy on przeciwległe podpory, albo ściany.
ambit	w budynku kościelnym obeiście za ałównym ołtarzem. Powstaje z przedłużenia naw bocznych wokół prezbiterium.
narteks	przedsionek poprzedzający wejście. Najczęściej wydzielony wewnątrz kościoła, może też być w formie przybudówki wyraźnie wyodrębnionej z bryły budynku
Arte cosmatesca	= popularność imienia Cosma w rodach - dekoracja podłóg i powierzchni w budynkach za pomocą czerwonych porfirów i granitów
Scholastyka	okres w rozwoiu filozofii chrześcijańskiej, (właściwie katolickiej) który rozpoczął się około ]X wieku.Obejmował wiele nurtów filozoficznych, których wspólną cechą było podejmowanie problemu zgodności prawd wiary chrześcijańskiej z rozumem naturalnym.
Prezbiterium	(inaczej chóń. przestrzeń kościoła przeznaczona dla duchowieństwa
Lapis Lazuli	podstawowy barwnik w witrażach - bardzo drogi.
Pinakiel (sterczyna)	w arch gotyckiej pionowy element dekoracyjny w Dostaci smukłej czworobocznej wieżyczki, zakończonej od góry ostrosłupem, którego krawędzie dekorowane są żabkami i zwieńczonej kwiatonem