49

94

6. Obliczenie wy znacznika z punktu 4:

dct[k] = l + 2 k_l2 k23 k,j - kf, - k^ - kj₂

7. Wprowadzenie współczynnika unormowania. Uwidacznia się to w' kształtowaniu współczynników równań normalnych (4.8). Metoda obliczenia - w odróżnieniu od metody najmniejszych kwadratów - nazywa się niekiedy metodą najmniejszej formy kwadratowej f5] o postaci:

y A ¹ ł-«min    (4.46)

Obliczamy więc unormowane współczynniki alp:

iL. *	b;.is	c, = —
	m,

(4.47)

8. Obliczenie współczynników równań normalnych wykonujemy następująco:

A, 3^ = A_n a, a, ♦ A^ajaj +A₃₃a₃a₃ +

+ 2 Ajj a | Ai + 2 A_I3a, a, + 2 A₂₃a^ a₃

I | A '

3

B,    b, = A_na, b, + A^aj b₂ + A₃₃a₃b₃ +

2 Ajja| b, + 2 A_I3a, b₃ + 2 A₂₃ a₂ bi

+ 2A|₂a, Cj-f 2A,ja|Cj-f 2A2j#jCj

j

♦2A_i2 b, b₂ +2A„ b, b,+2A_n b₂ b,

^CJ ⁼ Z^A«^b'^c)^=An^bt ^ci^ł’^A22^bJ^cj⁺A_Mb,c,+

+ 2 A_tJ b, c, + 2A„ b, c,+2 A_u b, c,

(4.48)

9. Obliczenie składowych przemieszczenia (we współrzędnych geograficznych) pozycji estymouancj A<p i AX jak we wzorach (4.9) i (4.10).

10. Obliczenie kąta zorientowania elipsy błędów dużej półost elipsy błędów:

\

gdzie:

(4.49)

(4.50)