33. ODBIORNIKI I INSTALACJE POTRZEB WŁASNYCH STACJI 610
Rys. 38.2, Schemat strukturalny przełączania oświetlenia podstawowego na oświetlenie bezpieczeństwa
",y1h
I
Rys. 33.3. Schemat strukturalny zasilania napędów wyłączników wysokiego napięcia
nych. W przypadku zainstalowania tylko jednego prostownika należy zasilać go jedną linią kablową, lecz z możliwością jej przełączenia na dowolną sekcję, za pomocą przełącznika zainstalowanego w rozdzielnicy potrzeb własnych.
Urządzenia sprężarkowe muszą być zasilane z różnych sekcji rozdzielnicy potrzeb własnych. Jeżeli w sprężarko w ni przewiduje się specjalną rozdzielnicę do zasilania sprężarek, to musi być ona zasilana dwoma niezależnymi liniami, każda obliczona na całkowitą moc pracujących urządzeń sprężarkowych.
Grupa 3
Zalicza się do niej odbiorniki nie należące do grupy pierwszej i drugiej, a są to głównie odbiorniki 11 kategorii.
Rozdzielnice potrzeb własnych 380/220 V mają przeważnie pojedynczy sekcjo-nowany system szyn zbiorczych, tworzy to dwa niezależne źródła zasilania i dlatego odbiorniki wymagające podwójnego zasilania przyłącza się do różnych sekcji rozdzielnic potrzeb własnych.
ł-
_L_
' 1
rveląc?ewe
:?* >ł $ I __|
.fyztfzisłntcs pnytrans ■■ formtorowe
T
L\
i A
_______I_^ ,
Przełączenie '
ręczne
Te 7
$ $
\
<?
1 | |
* J |
1 ł |
ieidzietniai p. wT. JSS/ZZ5 V Sekcja J Sekcja 2
T
Ktzdziełnica P wT. 360/220 V Sekcja 1 Sekcja 2
Rys. 38.4. Schematy strukturalne zasilania urządzenia chłodzenia transformatorów i przełącznika zaczepów
Na rysunku 38.5 przedstawiono przykład podłączenia do rozdzielnicy potrzeb własnych odbiorników dużej stacji z rozdzielnicą wnętrzową 110 kV.
38.2. Oświetlenie stacji
Zgodnie z normą [38.7] w stacjach elektroenergetycznych należy stosować następujące rodzaje oświetlenia:
— ogólne (wnętrzowe, zewnętrzne) 220 V ~ ;
— miejscowe (stałe, przenośne) 220 V ~ ;
— bezpieczeństwa 110 lub 220 V —;
— ewakuacyjne 110 lub 220 V —.
Wymagania decydujące o jakości oświetlenia w pomieszczeniach ruchu elektrycznego dotyczą:
— natężenia oświetlenia;
— równomierności oświetlenia;
— barwy światła;
— braku olśnienia.
Wymaga się, aby natężenie poszczególnych rodzajów oświetlenia byio zgodne z normą [38.7], a przy tym możliwie stałe (zmieniało się tylko w niewielkim zakresie). Natężenie oświetlenia od opraw żarowych, które mają spełniać rolę oświetlenia ogólnego i bezpieczeństwa, należy obliczać przyjmując dla oświetlenia ogólnego współczynnik zapasu K — 1,5, a przy oświetleniu bezpieczeństwa K = l.
Równomierność oświetlenia ogólnego powinna wynosić nie mniej niż 0,4. Równomierność oświetlenia miejscowego winna być zbliżona do 0,65. Równomierność oświetlenia bezpieczeństwa nie jest normowana.
Oświetlenie miejscowe i ogólne nie powinno dawać refleksów na szkłach przyrządów umieszczonych na tablicach podczas obserwacji z miejsca nadzoru.
W celu ograniczenia refleksów świetlnych i rozsyłu strumienia świetlnego na odległość większą niż 1 m od tablicy zaleca się stosowanie przysłon (ekranów).
39'