618

38. ODBIORNIKI I INSTALACJE POTRZEB WŁASNYCH STACJI 618

zapotrzebowania na strumień świetlny źródła światła od powierzchni nastawni. Odczytaną wartość strumienia mnoży się przez powierzchnię pola odniesienia (patrz rys, 38.6) uzyskując całkowity strumień, a ten podzielony przez strumień zastosowanej oprawy pozwala wyznaczyć liczbę niezbędnych opraw. Rozmieszczenie opraw można wzorować na układach przedstawionych na rys. 38.9 i 38.10.

38.4. Oświetlenie terenu stacji

Ośwńtlenie terenu stacji elektroenergetycznych składa się z dwóch rodzajów oświetlenia:

—    ogólnego (stałego);

—    miejscowego (stałego, przenośnego).

Najmniejsze średnie natężenie dla obu rodzajów oświetlenia należy przyjmować wg normy [38.7].

Do oświetlenia ogólnego można stosować oprawy rtęciowe, np. typu OZPR-250, umieszczone na wolnostojących słupach żelbetowych typu „Parkowy” lub stalowych produkcji Elbudu. Dopuszcza się zawieszanie opraw na wolnostojących zwodach piorunochronnych (patrz p. 46.4).

Rozmieszczenie latarń musi zapewnić bezpieczne odległości od urządzeń pod napięciem, umożliwiające wymianę źródeł światła lub opraw bez potrzeby wyłączenia stacji.

W celu zapewnienia £i,„ na przejściach i drogach komunikacyjnych latarnie można rozmieścić wg zleceń podanych w tabl. 38,3.

Do oświetlenia miejscowego stosuje się naświetlacze stałe mocowane do konstrukcji stacyjnych oraz przenośne na stojakach. Naświetlacze stałe instaluje się w stacjach ze stalą obsługą w pobliżu wyłączników i transformatorów. Naświetlacze przenośne są stosowane tak w stacjach z obsługą, jak i bez obsługi.

Tablica 38,3. Rozmieszczenie punktów świetlnych

Szkic wymiarowy	! m	b m
sm-ua §1 |
	^; 9,0	20
T * fir P*St* 1	7,15	25
	| 4,5	35

i

38.5. Instalacje — warunki techniczne

38.5.1. Wymagania ogólne

W stacjach bez obsługi do zasilania instalacji oświetlenia wnętrzowego i zewnętrznego należy przewidywać rozdzielnice wspólne, a w stacjach z obsługą — oddzielne dla instalacji oświetlenia wnętrzowego i zewnętrznego.

Przekroje kabli zasilających rozdzielnice oświetleniowe oraz przekroje przewodów oświetleniowych należy dobierać wg zarządzenia [38.20].

Akumulatornie i komory z transformatorami olejowymi zalicza się do III kategorii zagrożenia pożarcwęgo. Duże kablcwnie pcd nastawniami zależnie od obciążenia ogniowego zalicza się do pomieszczeń nic zagrożonych lub do III kategorii. Pozostałe pomieszczenia w stacjach elektroenergetycznych to pomieszczenia nie zagrożone pożarem. Zasady zaliczania pomieszczeń do poszczególnych kategorii zagrożenia pożarem podano w zarządzeniu [38.17] i [38.19]. Instalacje w pomieszczeniach III kategorii należy wykonywać zgodnie z rozporządzeniem [38.14], w pozostałych pomieszczeniach zgodnie z [38.13].

Do jednej fazy obwodu oświetleniowego można przyłączyć nic więcej niż:

20 opraw — żarowych i rtęciowych,

30 opraw — świetlówkcwych,

10 gniazdek wtyczkowych.

Oprawy oświetleniowe i gniazda wtyczkowe należy zasilać z odrębnych obwodów.

W pomieszczeniach ruchu elektrycznego należy stosować gniazda wtyczkowe ze stykiem ochronnym.

Oprawy oświetlenia podstawowego zainstalowane w akumulatorni zaleca się przyłączać do dwóch obwodów zasilanych z dwóch różnych faz.

Oprawy oświetlenia bezpieczeństwa i ewakuacyjnego należy przyłączać do obwodów na stałe. Na oprawach tych powinien być umieszczony znak rozpoznawczy w postaci żółtego pasa o szerokości 2 cm. Oświetlenie bezpieczeństwa i ewakuacyjne powinno tnieć niezależne obwody oświetleniowe obciążone prądem nic większym niż 10 A, z tym że do oświetlenia bezpieczeństwa można wykorzystać część oświetlenia podstawowego (np. oświetlenia nastawni).

Oprawy oświetlenia zewnętrznego stacji elektroenergetycznej powinny być przyłączone do obwodów niezależnych od obwodów oświetlenia wnętrzowego. Do obwodów oświetlenia wnętrzowego mogą być przyłączone jedynie oprawy oświetlenia zewnętrznego służące do oświetlenia wejść do budynków.

Naświetlacze stale powinny być zasilane z osobnych obwodów. Naświetlacze przenośne należy zasilać z gniazdek wtyczkowych, zainstalowanych w szafkach kablowych i na konstrukcjach w pobliżu transformatorów.

Dopuszczalne spadki napięć są następujące:

a)    w obwodach oświetlenia wnętrzowego i zewnętrznego:

—    5% przy zasilaniu bezpośrednio z transformatora (od szyn dolnego napięcia do oprawy),

—    4% przy zasilaniu z sieci rozdzielczej 220 V (od tablicy oświetleniowej do oprawy),

—    12% w warunkach pracy zakłóceniowej;

b)    w obwodach oświetlenia bezpieczeństwa i ewakuacyjnego

—    10% przy zasilaniu z sieci rozdzielczej 220 V = (od tablicy oświetleniowej do oprawy).

38.5.2. Zabezpieczanie obwodów

Do zabezpieczania obwodów oświetleniowych zaleca się stosować bezpieczniki z wkładkami o działaniu szybkim. Dobór bezpieczników powinien zapewnić:

—    zabezpieczenia przewodów wg [38.9];

—    skuteczność ochrony od porażeń wg [38.18];

—    wybiórczość zabezpieczeń.

Obwody oświetlenia wnętrzowego podstawowego powinny mieć zabezpieczenia na prąd znamionowy nic większy niż 25 A, w przypadku stosowania w obwodach opraw żarowych lub świetlówkowych.

Zabezpieczenie obwodu oświetlenia bezpieczeństwa i ewakuacyjnego dobiera się o jeden stopień wyżej niż to wynika z obciążenia obwodu. Obwody te powinny być obciążone prądem nic większym niż 10 A.