6 (266)

206 5. POŁĄCZENIA GWINTOWE

«■■=(fc^T') ⁼v'^,’²’^>2t(w-^,u'⁷) =

= 43,80 MPa < A:₀ = k_r = 165 MPa

Wymagana wysokość nakrętki obliczona wg wzoru (5.3b), wynikająca z warunku wytrzymałości ua nacisk dopuszczalny, który dla materiału nakrętki, brązu CuAI10Fe3Mn2, przyjmujemy iia podstawie tabl. 5.6: Pdcp = 12 MPa, wynosi

v    O*'    50 10³ 13    _ „

^J \{<P- I>i)PdopZ " 5 • (602 - 462} . 12 • 1 " *°’⁰>^m“

Zastcsnje,my nakrętkę o wysokości N = 110 mm. by zwiększyć sztywność mocowania w niej śruby podnośnika.

Jak wynika z rysunku 5.6, aby obrócić śrubę, oprócz momentu tarcia śruby w nakrętce, należy pokonać takie tarcie występujące między koroną podnośnika a czopem śruby roboczej. Przyjmijmy średnicę powierzchni oporowej czopa d_c = 50 mm i średnią średnicę tarcia

2    2

d_f — -d_c = - • 50 ^ 33.3 mm

ó    «J

oraz współczynnik tarcia p = 0,12. Wówczas moment tarcia ua powierzchni oporowej wyniesie

Aft = ;= r. ■ 50 • 10³ • 0,12 33,3 = <19,9 • 10³ N mm

m    £

Całkowity moment tarcia, jaki należy przyłożyć, do śruby, aby pokonać opory jej ruchu, wynosi więc

M_e = M, -f Af_t = 335,3 10³ + 99,9 • 10³ = = 435,2 • 10³ N • mm

Sprawność podnośniku osiąga wartość

V =

OlPk

2* Me

50-10*•14 2 • ir ■ 435,2 • 10³

= 0,261