OTO! Il/T! |OV 1 u mur\ium 3
TCJ/CT3 IOV GthfAP i i ui\ I Of\m»
Struktury skał metamorficznych odzwierciedlają wielkość budujących je ziarn mineralnych, ich pokrój, wzajemne stosunki wielkości pomiędzy kryształami, jak też stopień przeobrażenia składników pierwotnych. Skały metamorficzne odznaczają^ się zawsze budową krystaliczną. Minerały zwane blastami tworzą się w skutek różnych reakcji zachodzących w stanie stałym. Reakcje te powodują tworzenie się nowych minerałów oraz ich rozrastanie kosztem innych kryształów. Proces ten zwany krystaloblastezą lub blastezą, prowadzi do wykształcenia się struktury bioetycznej (krystaioblastycznej). Taką strukturą odznacza się przeważająca większość skał metamorficznych. Wyjątek stanowi część - nie objęta późniejszą blastezą - skał kataklastycznych, powstałych wskutek rozdrobnienia bądź zmielenia pierwotnych, magmowych lub osadowych skał wyjściowych. Nazwy struktur tych skał tworzone sa^ według innych zasad.
Większość ziarn skał metamorficznych odznacza się nieprawidłowym wykształceniem, niezgodnym z ich postacią krystalograficzną. Kryształy takie zwane są ksenobtastami, a zbudowana przez nie skała charakteryzuje się strukturą ksenoblastyczną. Skały złożone w przewadze z kryształów o prawidłowych zarysach (idioblasty) mają strukturę idicblastyczną. Ze względu na bezwzględną wielkość blastów, wyróżnia się struktury drobno-, średnio- i grubobiastyczne. Gdy blasty są mniej więcej jednakowej wielkości, strukturę taką