4

- wczesna, kompleksowa, ciągła i systematyczna.

Metody rehabilitacji ruchowej - ma na celu usprawnianie zaburzonych funkcji ruchowych w pełnym zakresie:

-    przyjmowania prawidłowej postawy ciała, czynności lokomocyjnych, samoobsługowych.

Zasady usprawniania ruchowego:

-    posługujemy się ruchami łącznymi zbliżonymi do naturalnych ruchów prawidłowo rozwijającego się dziecka;

-    uwzględnia się występowanie aktywności odruchowej ujawniającej się intensywnie w okresie niemowlęcym i wczesnodziecięcym;

-    usprawnianie przebiega według naturalnego następstwa rozwojowego ( od pozycji lezącej do coraz wyższych pozycji);

-    usprawnianie od głowy w kierunku dolnych części ciała ( czyli od proksymalnych do dystalnych )

-    duże znaczenie ma torowanie ruchów skrętnych między barkami a miednicą;

-    doskonalenie każdej osiąganej pozycji powinno przebiegać metodą powtarzania drobnych a z czasem większych wychyleń ciała w różnych kierunkach;

-    ogromne znaczenie przypisuje się towarzyszeniu ćwiczeniom ruchowym słownego opisu.

-    skala trudności dostosowana do możliwości dziecka;

-    rozpoczęcie rehabilitacji jak najwcześniej;

-    korelacja między rozwojem psychoruchowym a umiejętnościami związanymi zjedzeniem, mową, pisaniem i samoobsługą;

-    usprawnianie całodzienne.

Leczenie farmakologiczne :

-    leki anksjolityczne tzw. małe trankwil i zatory - p/lejkowe, uspokajające, przeciwdrgawkowe, i nasenne ( klonazepam , oxazepam, hydoxyzyna)

-    neuroleptyki ( działają uspokajająco lub pobudzająco w stanach zahamowania ,łagodzą pobudzenie psychoruchowe, stany podniecenia, agresji i autoagresji, zmniejszają nasilenie ruchów pozapiramidalnych)

-    leki p/depresyjne

-    leki psychoenergizujące - poprawiające metabolizm OUN np. Piracetam ( Nootropil)

-    leki poprawiające ukrwienie mózgu - poprawiają ukrwienie mózgu i innych narządów,

-    leki p/drgawkowe

-    metoda Phelpsa - urządzenia korekcyjne - stoły Phelpsa - umożliwiały zabawy manipulacyjne w skorygowanych pozycjach kilkorgu dzieciom, mającym wokół swoje stanowiska.

-    metoda Margaret S. Rood - postępowanie usprawniające opierało się na łączeniu stabilizacji z ruchem oraz na kształtowaniu funkcji autonomicznych, somatycznych i psychicznych .Pobudzenie ważnych życiowo funkcji związanych z umiejętnością oddychania, mówienia, jedzenia.

M. Rood posługiwała się odruchami. Stosowanie pędzlowania, lodu, szybkiego potrącania, poklepywania, wibracji, nacisku na stawy wolne oraz wolne ich rozciąganie.

-    metoda Kabata - ułatwianie ruchów przez rozciąganie i opór. Dostosowana dla dorosłych i dzieci starszych o dość dobrym kontakcie psychicznym.

-    metoda Bobath - rozwijanie odruchów fizjologicznych a hamowanie patologicznych. Stosowanie 3 stref wspomagania : głowy, obręczy kończyny górnej i obręczy kończyny dolnej.