wykształcenie się w tym regionie szerokich stref kataklazyłów i mylonitów. '
AfT- O
ca or\d
K15L'KI Po
niioLrr\ci j ^ luz-icli ior\ci
Utwory metamorficzne znane są na tym obszarze tylko z wierceń. Występujące w podłożu tych regionów, skały przeobrażone, reprezentują niski lub bardzo niski stopień f‘letamorfizmu regionalnego. Zostały one wykształcone w formie różnego rodzaju łupków metamorficznych, powstałych w warunkach facji zeolitowej i zieleńcowej. Są to głównie górnoproterozoiczne lub dolnokambryjskie metaiłowce. metamułowce i metapiaskowce.
R^c.lrirh/
,w ■ % a ■»>■** y
Skały metamorficzne występują tylko w podłożu Beskidów (Karpat zewnętrznych). Zostały tam one stwierdzone za pomocą otworów wiertniczych. Skały te sa reprezentowane najczęściej pfzez metaiłowce, metapiaskowce i metapiaskowce, powstałe w warunkach niskiego stopnia metamorfizmu regionalnego. Lokalnie, w rejonie Bielska Białej, Kęt i Andrychowa występują granitognejsy i metamorficzne granity. Ich powstanie łączone jest z proterozoikiem.
Ol
Wl
łkały metamorficzne występują w tym regionie tylko pod przykryciem kompleksów osadowych. Są one reprezentowane przez polimetamorficzne utwory prekambryjskśe, tworzące się zarówno w różnych warunkach metarrsorfizmu regionalnego jak i wskutek przeobrażeń kontaktowych , o. j n m h C' .*y c.. o *«..— procesów u lira metamorficznych. Do najstarszych skał należą przed karelskie granuiity oraz zalegające na nich gnejsy. Są to jedne z najstarszych skał metamorficznych w Polsce. Nieco