kryształy metaliczne
> zmienne zakresy temperatury topnienia twardości, rozszerzalności cieplnej (wolfram, ołów)
> dobre przewodnictwo elektryczne i cieplne kryształów
> nieprzezroczystość
> połysk
> plastyczność
11. A Rybarczyk-Pirek 31
Wiązanie kowalencyjne jest wynikiem dążenia atomów do wypełnienia powłok elektronowych, poprzez uwspólnienie elektronów walencyjnych z sąsiadującymi atomami.
Wiązanie kowalencyjne ma charakter kierunkowy (jest zlokalizowane przestrzennie) jest zdolne do wysycenia (małe liczby koordynacyjne) i silne.
typ struktury diamentu Fd-3m; L.K. = 4
Podstawowe typy struktur metalicznych
struktura miedzi Cu
Fm-3m
fcc
(face-cenlered cuhic) close packing cuhic
struktura magnezu Mg
P63/mmc
struktura wolframu W
lm-3m
bcc
(body-ccnlered cubic)
close packing hesagonal
11. A. Rybarczyk-Pirek
32
Kryształy kowalencyjne
> duża twardość
> wysokie temperatury topnienia
> małe współczynniki rozszerzalności cieplnej
Typowe kryształy kowalencyjne wykazują izotypię: węgiel (diament), krzem, german, cyna a (cyna szara)
Najczęściej wiązania kowalencyjne obserwuje się w strukturach heterodesmicznych (np. kryształach molekularnych)
uformowany na kształt walca monokryształ krzemu Si 34
11. A. Rybarczyk-Pirek
33
11 A. Rybarczyk-Pirek
Wiązania van der Waalsa są najsłabsze ze wszystkich oddziaływań międzyatomowych i nie skierowane (możliwa realizacja modelu NWP).
Wiązania van der Waalsa występują we wszystkich typach struktur lecz ich wpływ na rodzaj struktury krystalicznej jest najczęściej nieznaczny, ze względu na niskie energie.
Udział wiązań van der Waalsa ujawnia się, gdy nie występują inne wiązania np. kryształy gazów szlachetnych:
He, Ar, Ne, Xe (NWP)
model struktury krystalicznej argonu
11 A. Rybarczyk-Pirek 35
6