Część I - Rozdział II. Bóg, Syn 105
O Panie Jezu Chryste, nie po to, aby zesłać na nas karę, lecz aby nas od niej ocalić, rzekłeś: „Żaden sługa nie może dwom panom służyć” - och, gdybyśmy tylko potrafili tę prawdę przyjąć, czynić to, co powinniśmy - to znaczy podążyć za Tobą! Pomóż nam wszystkim i każdemu z osobna, Ty, który jesteś tak samo skory jak i zdolny do pomocy. Ty, który jesteś zarówno Wzorem, jak i Zbawcą, i jeszcze raz Zbawcą i Wzorem. Bowiem kiedy uginamy się pod ciężarem Wzoru, wtenczas Zbawca podnosi nas ponownie, lecz w tej samej chwili Ty, jako Wzór, utrzymujesz nas w stale trwającej walce. Ty, nasz Zbawco, za sprawą Twego chwalebnego cierpienia i śmierci uzyskałeś zadośćuczynienie za wszystkich i za wszystko; bowiem żadnej wiecznej chwały nie można i nie powinno się zyskać, odstępując od swego zadania - należy na nią zasłużyć. Jednak Ty, o święty wzorze dla całego ludzkiego rodu i każdego z osobna, pozostawiłeś za sobą ślad Twoich stóp, byśmy ocaleni mocą Twego odkupienia mogli w każdej chwili mieć pewność i śmiałość do walki, aby podążyć za Tobą!
Pattern and Redeemer: tamże, s. 161.