CCF20090831003

VIII Spis treści

(ł, Stosunek między formą czaszki a indywidualnością

y. Dyspozycje i rzeczywistość...........

_r_.    Konkluzja....................

B.    Urzeczywistnianie się rozumowej samowiedzy przez nią samą

i    i. Bezpośredni kierunek ruchu samowiedzy; królestwo

etyczności....................

a. Ruch odwrotny zawarty w ruchu samowiedzy; stawanie się moralności.................

a.    Przyjemność i konieczność..............

I. Przyjemność. ..................

a. Konieczność. ..................

3. Sprzeczność zawarta w samowiedzy.........

b.    Prawo serca i obłęd zarozumiałości..........

I. Prawo serca i prawo rzeczywistości.........

a. Przejście prawa serca w rzeczywistość. .......

3. Bunt jednostki, czyli obłęd zarozumiałości......

c.    Cnota i bieg spraw Świata..............

1. Związanie się samowiedzy z ogólnością...... .

a. Bieg spraw świata jako rzeczywistość ogólności w indywidualności ..................

3. Indywidualność jako realność ogólności.......

C.    Indywidualność, która dla siebie samej jest realna sąma

w sobie i dla siebie...............

a.    Zwierzęce królestwo ducha i oszustwo, czyli rzecz sama.

1.    Pojęcie indywidualności jako indywidualności realnej.

2.    Rzecz sama i indywidualność............

3.    Wzajemne oszukiwanie się i substancja duchowa. . .

b.    Rozum nadający prawa...............

c.    Rozum sprawdzający prawa..............

37*

381

386

395

395

400

405

407

408 411 4*3 4’4 416

4^T9

4*5

425

428

434

43®

44*1

442

450

459 '

467

474

PRZEDMOWA TŁUMACZA

Spośród dziel Hegla, które dziś jeszcze budzą najwięcej sporów i kontrowersji, pierwsze miejsce zajmuje Fenomenologia, i to mimo że istnieje powszechna zgoda, że była ona niejako aktem filozoficznego «samostanowie-nia» — proklamowaniem przez Hegla swej filozoficznej niezależności. I nic dziwnego. Pomijając bowiem trudną i zawiłą treść, dopuszczającą rozmaitfe interpretacje, niejasność stylu, posługiwanie się nie zawsze zrozumiałą symboliką — sama formalna strona dzieła stała się źródłem niezliczonych problemów i sporów. Dzieło ukazało się jako pierwsza część większej całości — Systemu nauk — której część druga nigdy, przynajmniej w zapowiedzianej postaci, się nie ukazała. Jako pierwsza część ma ono dwa tytuły: wcześniejszy —• «Wissenschaft der Erfahrung des BewuJBtseins» (Nauka o doświadczeniach świadomości) i późniejszy — «Wissenschaft der Phanomenologie des Gcites» (Nauka o fenomenologii ducha). W spisie rze-czy — przez dodanie nowych tytułów, nie występujących w tekście —• materiał ugrupowany został inaczej niż w samym dziele, przy czym ten nowy układ jest wyraźną próbą dostosowania całości do przegrupowania materiału dokonanego w VI rozdziale książki *. Dodajmy do tego, że w Encyklopedii, która jest właściwie owym zapowiedzianym Systemem nauk, fenomenologia ducha zredukowana została do jednego z rozdziałów ducha subiektywnego, zamieszczonego między antropologią a psychologią ** — a zrozumiemy, ile problemów faktycznych

* Phatimsnofogie des Geistes — Wyd, Hoffmeistera, 1949, str. 315.

** Eneykiopiidk der philosophischen Wissenschaften, wyd. Nicolina i Fdgge-

Icra, 1959, str. 344.-354-