Stopień wykorzystania posiadanej zdolności produkcyjnej przedsiębiorstwa (ogniwa wytwórczego) oblicza się przez porównanie planowanej lub osiągniętej w danym okresie produkcji z wielkością ustalonej zdolności produkcyjnej:
WWZd - współczynnik wykorzystania zdolności produkcyjnej
Rezerwy zdolności produkcyjnej można klasyfikować, ze względu na celowość ich posiadania:
- utrzymywanie celowej (planowanej) rezerwy zdolności produkcyjnej umożliwia zwiększenie produkcji i sprzedaży w sytuacji korzystnej koniunktury na rynku,
- rezerwy niecelowe (nieplanowane), powodują straty produkcji i dodatkowo obciążają kosztami stałymi wytwarzaną produkcję.
Rozpatrując rezerwy zdolności produkcyjnej w przekroju ich powstawania, można wyróżnić:
- rezerwy intensywne związane ze wzrostem wydajności pracy maszyn i urządzeń,
- rezerwy ekstensywne polegające na możliwości wydłużenia czasu pracy maszyn i urządzeń oraz zwiększenia obciążenia powierzchni produkcyjnej.