CCI2012113009

Współczynnik absorpcji ultradźwiękowej (1)

No skutek absorpcji natężenie fali ultradźwiękowej maleje w miarę oddalania się od źródła drgań.

Zdolność ośrodka do pochłaniania energii charakteryzuje współczynnik absorpcji

Współczynnik absorpcji ultradźwiękowej (2)

Ważną z punktu widzenia dżwiękochłonności tkanki jest częstotliwość aplikowanych drgań.

Fale o mniejszej częstotliwości

-    sq absorbowane na większej głębokości, np. 800 kHz - 1000 kHz przenikają tkanki do ok. 5 - 7 cm.

Fale o większej częstotliwości

-    sq pochłaniane na mniejszej głębokości.

2400 kHz - głębokość przenikania wynosi ok. 2 cm.

2012-11-30

Tłumienie fal ultradźwiękowych (absorpcja, rozpraszanie)

Warstwa pochłaniania połówkowego - głębokość, na poziomie której natężenie fali zmniejsza się o 50%

Służy do oceny rozkładu natężenia aplikowanej fali.

Ola częslotkwoi ci 800 kHi warstwa ta wynosi ok. 3 cm. o dla częslolfrwoici 2400 kHz ok. Icm.

Natężenie wiązki fal ultradźwiękowych zmienia się zgodnie ze wzorem:

i = i»

-a x

to • natętenle wiązki padającej * - grubość warstwy

a - wjpó/ciynnlr obsorpcf (zalety od rodzaju oirodkaj

Impedancja akustyczna (1)

(właściwy opór akustyczny)

Współczynnik odbicia dla kąta padania = 0

jr ₌ r.Pl^cl ~ Pż^c2_\₂

^ PiCi + p₂C₂    '

I, - natężenie fali odbitej to - natężenie foB podającej p - gęstość

c - prędkość    R, = p C

Odgrywa ważną rolę przy przechodzeniu fali z jednego ośrodka do drugiego. Na granicy zachodzi częściowo odbicie fali.

Fala przechodzi z jednego ośrodka do drugiego bez odbicia, jeżeli oporności właściwe w obu ośrodkach są równe.

Echolokacja

Na powierzchni granicznej między ośrodkami np między powietrzem a tkanką prawie cala energia (ok. 99%) ulega odbiciu

Jeżeli między głowicą generatora a skórą znajduje się nawet bardzo cienka warstwa powietrza, to fale ultradźwiękowe odbijałaby się od skory zamiast przenikać do głębszych warstw tkanek

Stąd powszechne stosowanie żeli ultrasonograficznych.

Nadźwiękawiamy więc przez wodę, ciekłą parafinę, oliwę, maść itp., których opór dźwiękowy jest zbliżony do tkankowego.

- opiera się na wykorzystaniu odbicia od powierzchni rozgraniczających ośrodki różniące się wartością impedancji akustycznej (zjawisko echa)

- umożliwia wykrycie nawet takich zmian w tkankach (zwłaszcza miękkich), które ze względu na małe różnice pochłaniania promieni RTG byłyby niewidoczne

9