DSC00220 (2)

w

y\ V    ."'tlh»'\UU!W*h t Uąfoty Iw

W«b\ \ Vd uvhv?MM\w MtoMeteltfuM) m :< nń.\lnwV.. -\\HuVMV' I łUWHjtoh W^tiU^w ^ w    *, p«w‘di pWAptolhwcuul dk&M

Vl\ to*m\\' ’ l'Vli\ \w \\s'amw>k w _u._tl„j_n

ta* MttWW ftWAUd*    \ Oto WitUę. jńk uWfotftty.

d* |V»< *pkM blątął. (nk książęta H*jąc dbą wrotom Irtdem anm^swją jmu®?, twych 'vAwll i pnywr**^ t \vi>hw f«w

ShidfoiYpno joli \YÓ\ve/,;v> ładne i touhłgw na unlnrnyiei*^ «m t dir-Wkiyką Atytfotclowi. MutulnwuWy Arabowie węod «UnrM fiłomfu Uroków: wwim Mi steny tię na /aclwfc*. Dwjki pracom Arabów rozpowiroclmiłft się matematyki, hij. (hifj niż inne nauki niezależna <xl w\ robienia smaku i n»^ nawet, od ornego stanu umysłów, Me można studiując i.t rur dojść do prawdy. Toteż prawdy znwsw rodziły się pewnp i cgitę pobikl błędów wbohonuej astrologii. Złudne nadzieje dnkonanu wielkiego Mela. pobwbając filozofów arabskich do roztzaephoi* i łąessii wraikicb elementów ciał, sprawiły, że pod ich ręką peemła nieaaienonł nauka chemii, i nadzieje te rozpowszechniły p| «sedse. gdzie tylko lodzi może zwodzić chamic Wreade doskimifih dę pod każdym względem tiBDejęnab % dzw&fBf fZNik mrhtfuamrh. Choćby dlatego, ie aa* rfc r,fli. -a miwet poi npadta nada i smaku same pocroby iyram seliottiijfe«uBiiftif'tr*wrj «viherceegoBię«offiw^ea,aln’wKtt s nue arowkfącab ie *rcup rttmtStaSkSmr rot so&d ar i rvi;iPMulccrkamh;,b^    tąt KosąlafcM

«* afcnr>; armat a taewha

Muz w, umnrw/.    asie aaMaydb s«siriMs$» 9-

W|*tiyb«lpi»ltołt- ejmeeft XuMt satusb asLwaok awpH>, owitóff, *apr wdr, widfce mtfba&L wwflii tepK ttans? pawik <^u lumu^nyami, mMwouiftm? wgfcf Moi tljilBiO.il -. «ł tkrrui iuiŁTŁu, uik u|vc<vwaohio

. _(ft |gj upf«wiultlu ]0M •ńtrii^luiil tWwlHłlunń Iw h pewnik* U; i«lkmvtt)ą. W ftlflkrtfh n/iW.w ₍'_rtA gtiMuwIttMUł PvhlV I Httukl, których iu«li}|i_f mlnm ii •/° ffrmM M rs»M^vwlity, mvi»W więc: kirnlył UHStnp^ pu|A\vilv iitó om' uu nowo. poimmione o le nowo ^<f}'‘ jnk vwki. kWit? MKlkują nrt t?*M p.nvieu wpodkltmmyin ^,v’ _v hy w\m dalej nkttW^ owom nasiym piwiekttone l^stMe w»h1v wsiąkające w aiemię.

* pitych bojach iwiwtn |»wstają tóisw swwgi wydarzeń .^tklekońcu zdążają mldzielnymi drogami do tego wniwgo ^ 4* fclgnięcia romuiu ludzluogo t ruin.

i ruNtj i>w<k:h hozpkaw o o/iuacii powmwmi.u

Mjłl vntępna. — Umieszczony przez swego Stwórcę poiród fitonoici i nieskończoności, zajmując wśród tego bezmiaru j,mimik, człowiek posiadać musi stosunki z mnóstwem rzeczy, i klot, jednocześnie zaś całą różnorodność jego idei skupia jedna diwib w jego jednym, niepodzielnym umyśle. Człowiek zna sie-'i*? :viko ]>rzez swe wrażenia zmysłowe, które wszystkie odnoszą ąds przedmiotów zewnętrznycł), a dana chwila jest ośrodkiem, %bnyni zbiega się mnóstwo powiązanych ze tobą ideL ' Doęb tęztm właśnie związkowi idei i dzięki porządkowi praw, y6& podlegają wszystkie te idee w swych nieusunnych irnia-ukL cdowiek ma poczucie rzeczywistości. Dzięki ttotunkooi Łęćry rrycń nairwmamzynu wrażeniami zmydowymi poznaje ckaote pnedraMtów zewnęinimh. Podobny ftomaefc ssę-df agi ł,A|iriBi ideami odkrywa przed ahn prashrl KŚimĘhf Stecami nie są beaedowe. Wsnskie aaocy oogą dfiadkwait u nebśe zgodnie ze yufianna ycrwii a uhe «hMzdku»d»adiegkdri między mmtTcn win realny. »*«*$> mriMjik granic nie maim\ {vmada jednak boziłaa okreśkr^ Mke di EJ&. /lira one w iripkan lub nurrjuri mB* od

_