DSC00230

2*1 ważmy, tm wartości współczynników przy r, ■ sam* ■ im cyntfkrtw przy Zj. Przyrównując rtmmnoe nirt—wi do ori ■ okładzie (7.16), otrzymujemy wartości /.ni lennych bnowydi, kadro lerar I zależwod _ff. Aby poprzednio wyznaczono nuwiaziinw optymalna ponMdo dop***-ado. wszystkie wartości po prawej stroma opwicmi (1.16) mwą ^ suiJhdm. Stad otrzymujemy, te rozwiązanie praoatajo ikunim zalae. m|

-6Sr,JC6.

iutomia*t zakres dla wyrazu wolnego ifnjęmpopn praarirj dnateti npuraąą drogiego </>,) jest następujący:

IS.

pUładany.te r₂»t. czyli zwiększamy prawą tirnnc ognaarzenia drogiego (7-10 o jednostkę. Wówczas na podstawie (7.14> wniósł ujr my. im opysatea w«tovc funkcji celu wzrośnie o 15 Rozwipiit pozostanie ifcipiwrid^lp ratiy przyrost prawej strony ograniczenia drugiego nWd tę w wytej pdilonym zakresie. Tak więc cena dualna Twłęraaa s drugim ogi sim ■BBaem jest równa 15, tyle co współczynnik przy s, wzięty as znakiem ujemnym w funkcji celu końcowego układu.

Podobnie motemy obliczyć zakresy i ceny dualne dla pozostałych ogram-czert. Czytelnik może łatwo stwierdzić. że wyniki obOesert zgndzaią się z za-kntsami i cenami dualnymi określonymi dw ukroi nie popimedma

7JL Problem diety (mieszanki) ⁴

Zagadnienie komponowania mieszanek można saUczsC do puWunrt* itnjęnjrfi na pograniczu technologii i zarządzania Jegogdlrm jem uzyilnsr - i różnorodnych produktów dostępnych os rynka - jak pjiaiU**i mieszanki o żądanych ehtnlentr ianh.

Aby zbudować I newlętaf model optymakzacyJrfMhewaoki. potrzebne %ą uklepujące dane.

0    poszczególnych składnikom HlM • wlaśmwoś-

cłT^ mieszanki, w produktach tii>»«aycii do i*f aporządynuj