DSC01218

Łsnnometru. Na zewnętrznej stronie komory suszarki znajduje się regulator nastawienia odpowiedniej temperatury oraz światła sygnalizacyjne wskazujące czy komora jest zasilana prądem.    %

Wagi i ważenie

Jedną z podstawowych Czynności laboratoryjnych jest ustalanie masy substancji. Celowi temu służą wagi. za pomocą których porównuje się nieznaną masę substancji ważonej z masą odczynników. W laboratorium chemicznym posługujemy się najczęściej wagami dźwigniowymi, równoramiennymi. Wńgi te dzieli sie na:

•    techniczne

•    analityczne

•    wagi pomostowe, służące do odważania dużych mas; wagi te poza konstrukcją różnią się przede wszystkim nośnością i czułością

W zależności od czułości i dokładności rozróżnia sie następujące typy wag:

•    wagi zwykłe np. waga pomostowo-sklepowa o nośności 5-10 kg i czułości lg;

•    wagi techniczne o nośności ok. 100 g do 1 kg i czułości ok. 10 mg;

•    wagi o dużej dokładności:

o wagi analityczne o nośności 200 g i czułości 0,1 mg; o wagi półmikroanalityczne o nośności lOOg i czułości 0,01 mg o wagi mikroanalityczne o nośności do 30 g i czułości 0,001 mg

Charakterystyka wagi Wagę charakteryzuje:

a)    nośność jest to największe dopuszczalne obciążenie wagi nie powodujące odkształcenia belki;

b)    czułość bezwzględna określa najmniejszy dodatkowy ciężar, który położony na jednej z szalek powoduje zauważalne wychylenie wskazówki wagi z położenia zerowego lub jest to liczba działek skali o którą wychyla się wskazówka po obciążeniu dodatkową masą 1 mg;

c)    czułość względna jest to stosunek czułości bezwzględnej do całkowitego obciążenia wagi w danej chwili, wyrażana w procentach.

Czułość bezwzględna i względna wagi jest tym większa im dłuższe jest ramie wagi, im lżejsza jest belka oraz im mniejsza jest odległość środka ciężkości belki od punktu jej podparcia.

Wt<»!    do    t ęł*cvch *■»■>?*? niż wagi    Pod^aw^wy^i

elementami wagi technicznej są szalki, belka i wskazówka. Belka wagi oparta jest w swym środku na ostrzu stalowego pryzmatu umieszczonego na pionowym wsporniku — kolumnie. Na końcach belki zawieszone są na pryzmatach stalowych dwie szalki. Krawędzie ostrzy trzech pryzmatów są w stosunku do siebie równoległe i leżą w jednej płaszczyźnie. Do środka beli przytwierdzona jest wskazówka, której koniec, przy wahaniu belki, przesuwa się względem nieruchomej podziałki. Na każdym końcu belki osadzona jest nakrętka, zwana tarowni-kiem. Pokręcając ją przed przystąpieniem do właściwego ważenia doprowadza się wskazówkę do położenia zerowego. Podstawa wagi jest osadzona na trzech nóżkach, z których dwie, ruchome, są nagwintowane i osadzone również w nagwintowanych tulejkach. Służą one do ustawienia podstawy wagi w płaszczyźnie poziomej, ułatwia to zawieszony na