is
gt
*o o
Im
Sm
•dii f W
4» 4* if
*d
*6 • • M
o k
•Jf*
§ n >
* * s o o
■&
« w
*o *o o d
STyć. oe-w-^.
- 75 -
no**1 " S£-5-E£^**a',B'y'1* j5°*TtsaVUaU• Podczas ptyz-znta no ^Jerrchr.i wody taki* ułożenie olała jeet nleakuteożne, ponie-nł pięty pŁy"?*81 wystaję nad powierzchnię. Tan sposób ułożenia ciała nożna zaobserwować * dwóch podstawowych elesentach techniki pływak* stylem klasyczayu - podczas atartu 1 po nawrotach, pływak wykonuje pełny ruoh kodo syn pod wodą.
' "Śa igrzyskach olimpijskich rozgrywa się dwa dystanse, które pokonuje *ią tylko etylen klasy caiyn - 100 l 200 m. Dotyczy to |-"t2fatłczycn, jak 1 kobiet. Sposobem tym pływa etą również drugi i czterech odcinków w sztafecie stylem imiennym /4 x 100j»/ oraz trzeci odcinek na dystansach 200 1 400 m stylem cm lennym Indywidualnie.
Styl klasyczny jest sposobem pływania o bardzo dużych wartościach utylitarnych. Mo|nm aia .poksnać dłubie dystanse płynąc, na przykład, _w ubraniu. Można pływać na dużych falach, przez cały czas kontrolując kierunek poruszania etą. Noin» również transportować przeróżne prsedmioty - trzymająo je vt rąkaeh lub popychając przed sobą. Stąd też sposób ten feytkał sobie wysoką renet w ratownictwie wodnym.
V opisach techniki pływania stonowane Jest różne nazewnictwo. Dla porównania i jednocześnie ułatwienia korzyetenla a różnych źródeł, autorzy dokonali zestawienia tych określili /tab. 6/,
4.2.1.1. Kinematyczna ęb arak tery styka ruchów końosyn
Ruchy koóesyn górnych Charaktery a tyka prceetraenna
Ruchy kończyn górnych w stylu klasycznym są jednoczesna .1... symetryczne. Ich trajektorie są znacząco mnisjeze nlft * pozostałych etylach. 2 fasie przygotowawczej następuje prostowau!* ko:-ccym górnych aż do położenia wyyrostnege w przód 1 lekkj.aga.na-wrócenia kończyn. V fasie właśolwsj nsstąpujtr 1J przywodzenie ąyprewtc—nych koóesyn /ramiona • bok - lekko w d61/, 2/ zgi&aals