;B 2 1 - WliłinowaiiY kwn* solny
Mana cząsteczkowa ll<*l 38,461
Tabals CS
Zawartość 1IC1 w Jc*o wodnyrh iwlswtl • rśtn*j ||ilrtrl OTO
Oęilość w 30"C |
Zawarłaś* HO |
Oęnsśś. Ł w irc |
fa—K |
sit MCI | |
% (m/m) |
mol/l |
■noł/l | |||
1.00(1 |
0.300 |
O.OBS72 |
1 MW |
U M.20 fl |
Mili |
1,010 |
MM |
•Mit |
U«* |
au» | |
** I.02T1 |
5.408 |
* IgB |
LSI |
30.14 |
MM |
1.000 |
10.52 |
M2S |
l.iso |
MM |
10.225 |
1,075 |
IM« |
i.no |
34.18 |
Mff | |
1.100 |
20,30 |
0,130 |
1.175 |
M.ZO |
II.J* |
1,109 |
21.30 |
a,471 |
1,1*11 |
30,2-1 |
11.73 |
1,110 |
22.33 |
•.ras |
1,105 |
yr,27 |
1X11 |
1,1 ta N |
23.20 |
r.122 |
MM |
MB |
IM> |
1.120 |
24.25 |
7.440 |
1,190 |
MB |
ri.yu |
1.120 |
20.22 |
T.7S1 |
MM |
MM |
12.14 |
lani*' minią zasadą piMbiega dwustopniowo. W praktyce II „CO* jRtiareczknwnć tylko Juko kwu jednocaiadowy, tj. do pierwszego PH, WimlR]i|r.Ko ii|» Nul ICC)a; roztwór wykazuj*-* w tym punkcie pil 8,31, mo/nn łatwo obliczyć te .stałych dysocjacjł K, 1 K, (4,3 • 10 * i 5,0 • 10 "). Więka/c znaczenie praktyczne ma miareczkowanie? odwrotne: z o b «• j »• t nianio w ^ u I a ii u sodu mocnym k w n a o m. 7. punktu widzenia teorii Br»itst«'*ln roztwór sody niożn być uwożany zii roztwór dość mocnej zasady dwu protonowej CO* której pierwsza stała dysocjacjl ma wartość K0 - 2,1 ltl • (pK, , — 3,7). Podczas miareczkowania mocnym kwasom zasada ta reaguje i nim dwustopniowo. zgodnie z rtrakcjami:
I CO| l H»0 * * lico; » HtO II IICO, ♦ 11,0 ’ p II,CO, ♦ ll,0->Ć0| I 211,0
W | punkcie równoważności, który odpowiada zobojętnieniu Na,CO, do NhIICO,. roztwór ma odczyn słabo zasadowy (pil - 8,31). W pobliżu tego UH na krzywej miareczkowania (ryc. fl.24) występuje niezbyt wyraźny skok wartości pil Znacznie wyraźniejszy jest drugi skok w pobliżu pH4; odpowiada on zobojętnieniu NallCO, do 11,00,. Na odcinku między 2 punk łanu równoważności krzywa miareczkowania węglanu <a właściwie - wodo • ••węglanu sodu) (II) mu nieco Inny przebieg niż krzywa miareczkowania kwasu węglowego roztwmcm wodorotlenku sodu <l); Jest to spowodowane tym, że w pierwszym przypadku większa część wydzlelanc&olIjCO, opuszcza środowisko reakcji, ulatniając się w postaci dwutlenku węglu.
$.2.2 6 Roztwory mianowano
W alkacymelrii używa się mianowanych roztworów mocnych kwasów i za nad Z kwasów są stosowane: kwas solny I rzadziej kwus siarko wy (VI). Kwas tai lny jeat wygodniejszy, gdyż wszystkie częściej spotykane chlorki dobrze się rozpuszczają, podczas gdy kwas siarkowy tworzy trudno rozpuszczalne sole / wapń łowcami. Kwasu azotowcgo<V) niitoiriinst. choć jest równin/, mocnym kwasem, nie stosuje się w alkacyineti ii prawio nigdy, ponieważ zawiera on zawsze pewną ilość kwasu azotowego!!!!), który niszczy wskaźniki.
Juko zwsudy używa się prawie wyłącznie roztworu wodorotlenku floau. ponieważ jest to tańsza mocna zasada*. Do miareczkowania słabych kwasów u ż vwn sic czasem mianowanego roztworu wodorotlenku buru, który ma lę zaletę, że nie zawiera węglanów; Jest on jednak niewygodny w użyciu, gdyż lat w o /.mienia miano pod wpływem dwutlenku węgla
. IM H..H, t KOI. J— w "«»• “W*
1M*»9 w I k« N«OH .<.!•• « mtę wHr**l konieczna jest choćby przybliżona znajomość jego stę/r-nu* /wyki** kwasów określa się na podstawie Ich gęstości (/iru. rwhk-j hmmietremf
W tulili (| i) porturii> Zależność między ąploirią roztworó .v H('l * u
.stężeniem, wyrażonym w procentach^ wagowych i w molach na litr*
Jak wynika z tabeli, kwaa spiny o gplaki I.HHna)większe *ię/eru* ll« i ■potykani* w handlu) jest 12.5 mol/J. W celu otrzymam,, rn/tworu 0,1 rwol/l trzeba go rozcieńczyć 125 k rolnie /Mając więc n porządzić 1 litr 0,1 mol/l kwu Solnego należy odmierzyć cyllnderkiem miarowym ij# -g ml stężnnaf kwasu i rozcieńczyć czystą wodą do objętości I I j Jeśli stężony kwas solny ma Inną gęstość, a więc również inną zawartość procentową i molową, ublu*r* ul>-w podoimy sposób, jaka Jego Ilość jest potrzebna do otrzymania 1 I roztwor 0,1 mol/l. W praktyce bierze się zwykle nieco większą ilość stężanego kwas **d obliczonej, aby otrzymany roztwór miał mołowuść trochę większą niż 0,1 tnol/l i aby następnie przez odpowiednie rozcieńczenie można byk* uzyskać molowość równą dokładnie 0,1000 mol/l
Nastawianie miana kwasu solnego na węglan sodu. Najir/ę^ucJ *uj*‘ wani| substancją (Kidsluwową do nastawiania miana kwaa u »oln»*K" H" bezwodny węglan sodu. N*sĆO». jako pospolity związek łatwy do oU/ymum* w siania dużej czystości. |r
Bezwodny węglan sodu otrzymuje się prze* rozkład nęc*y*ł»i*gn
rowęglanu sodu w temp. 270 300*0
2NsMCOi Na,GO, • H^O » CO,
Itarcico otynty wcMl«,rowvtfl<>n otu liwuę como aiaUuMaM **«W" "
dwuwyclaMm) km,/im uayakaś ytwma wyr— iW« iluan sa «-*y4ir| ”____«-r
(tiAjlapla) w Uum«. (ŻC> laKwrm dawlłankwe wv*U. aypaś* eU-«ly ńk uu*»k« ' **
NolICOft w (naUri ilrohnych ki»«iialliAw
• WMm«ąamlsU|iręM,UiMH<pą.AaAlUoWśf>»a4 ukttm »■»■—O***
|u p»erw»/M 2 !«•*•» pa (irrarinkU wchs*« »K1