egz DSM 09

pop

rawnc stwierdzenia słodem

iC. niepoprawne — Mie.

X.

2.

W uchu środkowym występujdwa efekty wzmacniające — tłokowy i Pamięć czucia mięśniowego jest dominująca nad słuchem w kontroli ruchów

3.

6.

7.

Artykulacja spółgłoski /r/ nie zależy od kontekstu

Częsłotli wość pierwszego formantu samogłoski /a/jest niższa, niź: -w przypadku samogłoski /i/

Pier\sx>tnym źródłem energii niesionej przez sygnał mowy są fałdy głosowe Rozkład miejsc pobudzeń na błonie podstawnej w ślimaku zmienia się liniowo z

■ 3-

14.

15-

16.

1 "7. 18.

19.

20.

21 .

Próg detekcji tonu o częstotliwości wypadająccj w środku pasma szumu ms rośnie wraz ze wzrostem jego szerokości aź do pewnej wartości krytyczn* nie zmienia się

Zwiększenie długości toru głosowego powoduje zmniejszenie się częstotliwości wszystkich formantów

■'ania resztkowego jest większy co najmniej od 20 ms, a w wielu i, może on wynieść nawet 100—200 ms.

dźwięku nie maleje wraz ze wzrostem odległości od źródła Spółgłoski "j. 1. ł mają na ogół widma O wyraźnej strukturze form anto wej ' 1 ranzjent pierwszego formantu przy przej ściu od spółgłoski zwartej do dowolnej samogłoski jest zawsze o wzrastającej częstotl iwości

Znaczne zwiększenie głośności dźwięku mowy nie powoduje na ogół zmiany jego

»"m różnicującym znaki tej samej klasy o ol

później

24.

23.

26.

Litera jest znakiem cechach dystynktywnych

Wysokość artykulacji jest określana jako odległość środka masy języka od Aby fałdy były pobudzone do drgań, musi powstać odpowiednio duża różnica podgłośniowego i ponad głośniowego ciśnienia strugi powietrzu płynącego z płuc Podczas artykulacji samogłosek, w torze głosowym powstaje chwiIowę zwarcie Położenie głoski we frazie nie wpływa na jej artykulację

Przy artykulacji spółgłosek zwartych dźwięcznych generacja impulsu szumowego powstaje na początku spółgłoski

Spółgłoska /w/ ma częstotliwości formantów F1 i F2 zbliżone do częstotliwości samogłoski /o/

Dźwięk składający się z 2-4 stuknięć na sekundę daj e wrażenie dźwięku ciągłego Spółgłoska /ts/ jest spółgłoską zwartą

Teoria duplexowa nic wyjaśnia zdolności postrzegania przez obserwatora kąta azymutalncgo źródła w zakresie jego częstotliwości 1 .5 — 2 kHz

Energia rozchodzącej się w ośrodku bezstratnym fali akustycznej nie maleje wraz : odległością od źródła

Lala akustyczna rozchodząca się w torze głosowym jest falą stojącą Częstotliwość dr £?**■“* fałdów głosowych jest wprost proporcjonalna do ich masy Melodia mowy jest w swej naturze cechą dyskretną w czasie