egz DSM 09

Zaznacz poprawne stwierdzenia słowem TAK. niepoprawne • NIF

1.    Transmisja dźwięków w uchu Środkowym jest najskuteczniejsi wr przedziale częstotliwości 500-4000 Hz

2.    W systemach rozumienia mowy analiza prozodyczna sygnału mowy mc mnzc hyc stosowana do wspierania analizy składniowej wypowiedzi

3.    Ruchy formantów na początku lub końcu samogłoski niosę informację o spółgłosce odpowiednio ją poprzedzającej lub następującej

4.    Częstotliwości rezonansów totu głosowego nie zależą od częstotliwości drgań fałdów głosowych

5; Wielkość poziomu progowego pobudzenia włókien nerwowych narządu słuchu je* częstotliwościowe zależny

6.    Po przekroczeniu szerokości pasma krytycznego filtru słuchowego dalszy wzrost szerokości pasma szumu maskującego nie wpływa na wartość progu detekcji tom znajdującego się w środku tego pasma

7.    Maskowania, tzw. wsteczne, wynika z tego. że zanim dźwięk zostanie "zauważony” (przeanalizowany przez mózg) mija ok. 40 ms. Jeżeli ten dźwięk następuje tuż przed (do 40 ms - zależnie od częstotliwości) dźwiękiem głośnym (maskeretn), to może aa zostać mespostrzeZoo}.

8.    Intensywność dźwięku w danym punkcie pola jest określony jako stosunek energii faS akustycznej przepływającej przez jednostkę powierzchni

9.    Podczas artykulacji spółgłosek trących dźwięcznych, w ponadkrtaniowej części toru głosowego powstaje zwężenie; które oddziaływuje na pracę fałdów głosowych, powodując na ogół zwiększenie amplitudy ich drgań

10.    Przy przesunięciu fazy o I Kr między falami docierającymi do lewego i prawego ucha występuje trudność w ocenie, z której strony dźwięk dochodzi pierwszy

11.    Częstotliwości docelowe formantów spółgłoski, j" są zbliżone do częstotliwości samogłoski /i/

12.    Przy średnim poziomie natężenia porównywanych ze sobą dwóch tonów, minimalny czas ich ekspozycji, poniżej którego nie można orzec, który z nich jest wyższy lub niższy, zależy od ich częstotliwości

13.    Samogłoski o płaskim ułożeniu języka mają wysoką częstotliwość FI

14.    Alfabet znaków ortograficznych określa klasy znaków o wspólnych cechach dystynktywnych

15.    Samogłoska /i/ ma w porównaniu z innymi samogłoskami niską częstotliwość formantu FI

16.    Podniebienie miękkie nie uczestniczy w formowaniu dźwięków mowy

17.    Widmo pobudzenia krtaniowego jest harmoniczne

18.    Spółgłoska/d/jest spółgłoską wargową

19.    Spółgłoski /s-S/ w płaszczyźnie akustycznej różnią się przede wszystkim poziomem energii w pasmach 2500-5000 oraz 5500-8000 Hz

20.    W źródle krtaniowym powstaje konwersja energii aerodynamicznej na akustyczną

21.    W sekwencji wyrazów „wóz konny” może nastąpić udźwięcznienie międzywyra/owc

22.    W wygłosie ruchy narządów artykułacyjnych są wykonywane na ogół mniej dokładnie, ale z większym nakładem energii