ekologia17

•I

b)

R jc. 14.14. Reakcja funkcjonalna dnpiraii w »aninLkh tnkwll bbomwyjnr). (a) |lk«il(l»U 'tmifiw VImptnns pasożytująca na poczwwkndl muchy domowej, (b) lam ważki /uknuta Worani /ci lim* im rozwielitkach Daphnia magna (ac HbmcU 1976) (I kwaiu=około 0.9$ Imri)

gwałtownie, jeśli wydajność drapieżnika w wynajdowaniu ofiar jest wysoka.

Reakcje rozwojowe obserwowane były zarówno w doświadczeniach laboratoryjnych, jak też w badaniach terenowych. Rycina 14.15 przedstawia obraz reakcji funkcjonalnej oraz dodatkowy efekt wywołany reakcją rozwojową na przykładzie jednego z gatunków pluskolców (Notonecta hoffnumni) i zjadanych przez niego larw komara, w warunkach laborn-loryjnych. Pluskolce rosną szybciej przy większej liczebności ofiar i fakt ten tlumac/y wzrost krzywej całkowitej konsumpcji obserwowany nu rycinie 14.15 (Murdoch i Sih 1978).

Kctikcjn liczchnościowa drapieżniku /arhiMl/l dzięki zniinnom w tempie rozmnażaniu się. roni. jn pr/eslr/ennu dzięki pi/emien/t /imlll ‘ilę luli gru powaniu drapieżników w miejscach o iM|wl(h»#f1B zagęszczeniu ofiar.

Drapieżniki są na ogól ruchliwe i mc wytfllMfl ofiary w sposób przypadkowy, lecz kom • swoją aktywność w miejscach nujwieks/ego tjĘj| szczenią ofiar (ryc. 14.16). Problemowi spoMiM»»J szukiwania przez drapieżniki mii*)M. " milwlęMfW koncentracji ofiar jest poświecona oyonnmi IHMI prac naukowych, zagadnienie to lianowi teł l/.w, teorii optynuilneitn terowaniu' (IMBi "1'IHIWI foruglng tlieory) (Stephen*. I Krelm 1'łMfd Mofflj

* W lll«ruuuvi« poliktyl 0(1/101 a|MiiI.io¹ M "kit^WB .,o|ilynoillii MII.ilcnlo /.lohywiMlU |inkalinu"    "rH

Hialwjiu piilnw(lilia"i, pmu'» BłB|(v Willi ^|*l*iliV'''i" " r 5 b4ititti"(|iiay|t Umil l