ekologia22

Mł' 14, Mi I u Mlttiott |Mis/i/yka (b) w okolicach (Mordu (Anglia), a liczebności Jego głównych ofiar— Mrottowo) I nornicy milej (n). Zmiany liczebności ofiar nie wpływają n* zagęszczenie populacji (ego ili«|>łi>biiU IiImiii' «.Smithom 1970)

H|l||(^l/liV'^lli tlMkUmcji llulobnoścl drobnych gryzoni

li J*||0 główny pokarm (ryc. 14.20). Mi-

pi i. li< /ahtioilć gryzoni wpływała na sukces ioz-(|itłv/V IHMWyków, (on z. kolei nic mini wpływu na E|)iial li* flfiMUiśul ich populacji.

W ImiIiuhikIi teoretycznych nad drapic/niciwcni w i -iii" włożono w próby odpowiedzi na py-K Uh drapieżnik iiio/c stabilizować populacje 1,111,1 (MmihKill i Omen 1175. Hassclł 1978. Mur-. I, i |l. it« «• |9X71. 7. badań terenowych, choćby ),,i|, iiizyim /onydi powyżci i dotyczących puszczyki i.«mli ii Jamo, /c drapieżnik nie zawsze musi Hmvb liczebność populacji swoich ofiar (ryc.

mi 1,4.1. /«• niektóre modele oddziaływań ^ ■ ■ 111>• i - • i' ilupie/nik ofiara (ryc. 14.1 i 14.6) prze-,,it,i i WiMenir oscylacji liczebności populacji obu IHliiikow wydnji* »ię uderzająco pasować do niekió-ikili v I*^w warunkach naturalnych. Na przykład Hmi omafnuli i jego ofiara — zając amerykan* ■I Jr/Mn iinifruanui wykazują znaczne cykliczne ,i,. |>< In /obnoM i. o cyklu 9-10-letnim. Charles

11.....|hh(iIiiI analizie dane dotyczące ilości futer

ikii|noi itiiy li w Kanadzie przez Nura Hudson¹! Bay i imm|.«iiv t Towarzystwa Zatoki Hudsonu) obejntu* i, . , ,i i.» |h mad 200 lal (ryc. 14.21) (Bilon i Nicliol-_Mlii |9i|)>, Te cykle interpretowane były początkowo Mo |ii/vMml oscylacji wynikających / wewnętrznych oddziaływań w układzie drapieżnik-ofiara; ta interpretacja jest obecnie jednak podważana. Keith (1983) wykazał, źe to brak pokarmu zimą jest pierwotnym czynnikiem powodującym spadek liczebności populacji zajęcy, zaś drapieżniki odgrywają tu rolę wtórną, przedłużając okres malej liczebności zajęcy. Tiosteł i w spółautorzy (1987) sądzą, że dra-pieżnictwo może być czynnikiem odpowiedzialnym za cykliczność populacji zajęcy. Jednakże, mimo lego. że rysie są uzależnione od zajęcy stanowiących kh podstawowy pokarm (populacja rysia jest więc ograniczana przez dostępność pokarmu), nie wiadomo, czy zające są ograniczane tylko przez drapieżnika, czy też może równocześnie przez pokarm i przez drapieżnika (Keith 1987).

Wyspy mogą stanowić dobry poligon doświadczalny w badaniach nad oddziaływaniem w układzie drapieżnik-ofiara. są znakomitymi terenami do przeprowadzania eksperymentów polegających na usuwaniu drapieżnika. Jaszczurki (AnoUs spp.) i pająki są ważnym składnikiem taimy małych wysp na Morzu Karaibskim. przy czym wiadomo jest. że jaszczurki chętnie odżywiają się pająkami. Schoener i Toń (1983) zbadali 93 takie małe wyspy w archipelagu Wysp Bahama i policzyli na nich wszystkie pająki sieciowe.

Autor/y ci stwierdzili, żc na wyspach, nu których brak jcM fas/c żurek. liczebność pająków jest 10-krot-

M!