F 04 (W 04)
Kapadocja leży na terenie Turcji w środkowej części Wyżyny Anatolijskiej. Kapadocja powstała przed 60 min lat, w czasie ruchów trzeciorzędowy ch fałdowrań alpejskich, które wypiętrzyły góry Taurus. Ruchy te objęły stare osady lądu, zwanego Tetydą, wyspy dawmego morza oraz starsze warstwy skalne, leżące na morskim dnie.
W czasie erupcji wulkanicznych przez spękania w twardym masywie lykaońskim na powierzchnię wydobyła się lawa, która utworzyła izolowane stożki wulkanów: Erciyeę Dag (starożytny Argeus, 3917 m n.p.m.), Hasan DaD (3263 m n.p.m.) i Golu Da~ (2143 m n.p.m.), których erupcje wulkaniczne pokryły Kapadocję dwoma rodzajami skał: twardym bazaltem i miękkim tufem — białą skałą.
Gdy rzeki, deszcz i wiatr zaczęły żłobić miękki tuf, powstały kaniony. Z czasem klify, położone obok tych kanionów, zaczęły się rozpadać na niezliczone stożkowa kolumny skalne — rzeźby, których próżno szukać gdzie indziej na świecie. Niektóre skalne stożki przypominają plastry miodu. Tutejsi mieszkańcy wykuwali w miękkiej skale izby i w miarę powiększania się rodziny rozbudowywali swe domy. Okazało się, że takie mieszkania są chłodne latem i ciepłe zimą.