!
Wietrzenie chemiczne W 04
Główną rolę w wietrzeniu chemicznym odgrywa woda, gdyż wszystkie reakcje chemiczne wietrzenia są z nią związane, jak też z rozpuszczonymi w niej związkami nieorganicznymi i organicznymi.
Woda opadowa infiltrująca w grunt lub w przypowierzchniową warstwę skał zawiera, tlen, CO], kwas węglowy - łl2C03- są io główne czynniki wietrzenia chemicznego.
Działanie wody i zawartych w niej aktywnych jonów może wywoływać w skałach zmian> polegające na:
1. utlenieniu/'oksy dacja).
2. redukcji,
3. uwodnieniu - (hydratyzacja),
4. uwęglanow ieniu - (kcirbonatyzacja)
Ad.l - Utlenienie sięga w przypow ierzchniow ej w arstw ie skorup) ziemskiej do poziomu wód gruntowych jest to tzw, strefa oksydacji czyli utleniania.
Utlenianie polega na łączeniu się różnych związków z tlenem lub na przechodzeniu związków tlenowych z niższych w artości na wyższe. W wyniku utlenienia dochodzi do powstania nowych minerałów, jak rów nież zmiany pierwotnej barwy skal.
Jako przykład można podać czarny minerał magnetyt Fe3()4, który przechodzi w wyniku utlenienia w czerwony hematyt Fe203 a ten przez przyłączenie wody przeobraża się w żółtobrunalny limonit 2Fe203 - 3H20 (mieszanina tlenków i wodorotlenków żelaza).
Czarne minerały będące krzemianami lub glinokrzemianami zawierające Fe2' zmieniają barwę na czerwoną lub żółtawobrunatną.
Utlenieniu ulega też materia organiczna, w której zawarty w ęgiel C łączy się z tlenem 02 tworząc C02. Procesowi temu towarzyszy też uw odnienie. Materia organiczna jest często drobno rozsiana w skałach takich jak w apienie, margle, łupki, nadając im ciemne lub ciemnoszare barwy. Wskutek utlenienia substancji organicznej następuje zbielenie pow ierzchni ty ch skał.
Ad.2. Redukcja - wyw ołana jest głów nie dw oma czynnikami: rozkładem materii organicznej i działalnością bakterii.
Polega ona w efekcie na przechodzeniu związków chemicznych z wyższych wartości na niższe. Mogą pow stawać różne nowe minerały. W wyniku tych procesów np. z gipsu CaS04 • 2H20 powstają złoża siarki - S.
Ad. 3. U w odnienie - (hydratyzacja) rzadko zachodzi samo. zwykle łączy się z hydrolizą, działaniem tlenu i kwasu węglowego H2C03.
Przykładami prostej hydratyzacji polegającej tylko na uwodnieniu są przeobrażenia:
- hematyt u Fe203 —» limonit 2Fe203 • 3H20
- anhydry tu CaS04 —► gips CaS04 • 2H20.