grafika wyk0012

Model Halla

-    globalny model oświetlenia: łączy elementy empiryczne i zjawiska fizyczne związane z rozchodzeniem promieni świetlnych

-    uwzględnia pierwotne źródła światła, światło otoczenia oraz światła pośrednie z kierunków wyznaczonych przez promienie odbite i załamane

-    uwzględnia przeźroczystość oświetlanych obiektów

Oznaczenia przyjęte w modelu Halla

a) obiekty nieprzeźroczyste    b) obiekty przeźroczyste

v - weKior w KierunKu ooserwatora

H - wektor normalny do mikropowierzchni odbijającej wyznaczający kierunek maksymalnego rozświetlenia

H' - wektor normalny do mikropowierzchni załamującej wyznaczający kierunek maksymalnego rozświetlenia

Nowy czynnik odbicia zwierciadlanego w modelu Halla:

(Ń-Ńy

L + V

Wektor H jest w połowie między kierunkami do źródła światła i do obserwatora. Gdyby normalna N byłaby w-tym samym kierunku co H, wówczas obserwator widziałby najjaśniejsze odbicie ponieważ R i V wskazywałyby ten sam kierunek.