4
Bez wątpienia niektórym ludziom łatwiej niż innym przychodzi wdrożenie się do pracy w zespole. Ludzie o podejściu indywidualistycznym wolą sami czuwać nad całym zadaniem, od początku do końca, ograniczając do minimum wszelkie interakcje. Ludziom skłonnym do rywalizacji trudno poświęcić własne, indywidualne cele na rzecz celów zespołowych. Z kolei osobom o umysłowości decyzyjnej (przyzwyczajonym podejmować szybkie decyzje) trudno wytrzymać długie dyskusje i spory w poszukiwaniu konsensusu.
Jest jednak kilka cech, które charakteryzują „urodzonego gracza zespołowego”. Są to:
• Chęć dzielenia się okazją i zasługami
• Komunikatywność, otwartość, bezpośredniość
• Umiejętność pozyskiwania sympatii.
Niewielu jest ludzi całkowicie pozbawionych tych cech. Większość potrafi się nimi wykazać chociażby w minimalnym stopniu,.pod warunkiem że znajdzie się we właściwym zespole: dobrze prowadzonym, o wyraźnie wyznaczonych celach i skutecznych metodach pracy, wśród ludzi godnych respektu i zaufania.
Jednakże bardziej interesujące od analizowania cech naturalnych graczy zespołowych jest badanie różnic osobowości pomiędzy członkami zepołu, odmiennych wkładów, jakie wnoszą w jego pracę, oraz tego, jak z połączenia zupełnie różnych stylów powstaje zespół, a więc o wiele więcej niż tylko suma poszczególnych części. W tym rozdziale znajdziesz dwie ankiety, które pomogą ci dokładniej określić co ty, w sposób naturalny, wniesiesz do zespołu, a także jaki jest wkład innych członków.
W jaki sposób ludzie podchodzą do problemów, jak podejmują decyzje, jak dokonują wyboru, jak decydują o wadze i sposobie użycia informacji — to wszystko są składniki „sposobu myślenia”. Twój sposób myślenia zdecyduje o tym, jak twoja obecność w zespole wpłynie na jego kreatywność i sposób podejmowania decyzji. Może się także okazać, że twój stały konflikt z innym członkiem zespołu jest w gruncie rzeczy wynikiem różnych perspektyw, z których patrzycie na każde zagadnienie. Możesz nauczyć się wyciągać korzyści z atutów swojego sposobu myślenia oraz — poznając go lepiej — znajdywać możliwości porozumienia z innymi członkami zespołu.
Poniższa ankieta oparta jest na słynnej teorii typów psychologicznych Junga oraz na opracowanej na jej podstawie „Systematyce Typów Osobowości Myersa-Briggsa”. Podstawą ankiety są cztery pytania na temat sposobu myślenia, odpowiadające czterem istotnym źródłom różnic pomiędzy ludźmi:
• Czy mój sposób myślenia jest nastawiony na działanie, czy
na refleksję?
• Czy podstawą mojego myślenia są fakty, czy idee?
41