img021 (10)

6. Odraczanie podatku dochodowego

►    Metoda odraczania (deferral method) - różnice przejściowe ujmowane i rozliczane są według stawki podatku dochodowego z roku ich pojawienia się.

►    Nie dokonuje się także korekt z tytułu zmiany stopy podatku w następnych latach.

►    Wydaje się, że brak korekt z tytułu zmiany podatku upraszcza ewidencję, ale różnice przejściowe zarówno powstają, jak i odwracają się w różnym czasie, stąd stosowanie tej metody wymaga dla każdej z tych różnic użycia stawki obowiązującej w okresie, w którym powstała. Skutkiem tego rezerwy (lub aktywa) na podatek odroczony utworzone są dla wielu różnic przejściowych według różnych stawek podatku, niekoniecznie obowiązujących w momencie rzeczywistej realizacji różnicy.

►    Metoda ta skupia się na prawidłowej prezentacji rachunku zysków i strat, kładąc nacisk na prawidłowe przedstawienie w nim obciążenia wyniku finansowego podatkiem.

6. Odraczanie podatku dochodowego

►    Wraz z ewolucją paradygmatu rachunkowości w kierunku teorii wartości (wg której wiodącym elementem sprawozdania jest bilans, a celem rachunkowości rzetelne przedstawienie sytuacji finansowej jednostki. Teoria ta wypiera teorię transakcyjną — ukierunkowaną na rachunek zysków i strat i ustalenie prawidłowego obrazu rentowności) metoda odraczania została zastąpiona metodą zobowiązań (liability method).

►    W metodzie tej różnice przejściowe są ujmowane i rozliczane według bieżącej stawki podatku dochodowego (obowiązującej w roku powstania obowiązku podatkowego (realizacji różnicy przejściowej) a jeśli ta ulegnie zmianie, to dokonuje się korekty wcześniej utworzonych aktywów i rezerw na odr p.doch..

►    Obciążenie wyniku z tytułu podatku dochodowego wykazane w rachunku zysków i strat za dany rok może zawierać korekty dotyczące lat poprzednich. Rzetelnie natomiast prezentowany jest bilans, ponieważ położony jest nacisk na prawidłowe przedstawienie podatków odroczonych jako aktywów lub zobowiązań. Wartości aktywów (rezerw) na podatek dochodowy obrazują rzeczywista kwotę przyszłych zobowiązań lub korzyści z tytułu podatku dochodowego.

►    Wprowadzając metodę zobowiązań przyjęto, iż ważniejszy jest prawdziwy obraz przepływów środków pieniężnych niż memoriałowe ujęcie przychodów i kosztów.

2