przypadkowych błędów pomiarowych związanych ap* t pomiarem długości próbki, dumie mcm ś! m styku wipka włókien - głowica pomiarowa itp„, ponieważ
1 (fe~A/)~(fr- + At) tv -t,
gazie: As i. Af — błędy związane z pomiarami długold próbki i czasu przejścia fal ultra-dźwiękowych,
W tym wypadku pomocna może być tabela 5,5.
Tabela; £,
Ki pómłira |
h |
y, =ći, |
X; |
1 4 . | | ||
lt«I |
[cm] |
lv4 |
[cm] | |||
t ' | ||||||
1 2 |
............... |
.............. | ||||
l | ||||||
f n | ||||||
2>. -...... |
2* |Xv>i =...... |
=......i „ > |
Wartość prędkości przejścia fał ultradźwiękowych cŁ należy wyznaczyć w oparciu o wzór (O).
Wartość modułu sprężystości (E) wyznaczyć ze wzoru. (8) przyjmując, że gęstość włókien szklanych (p) wynosi: %54 g/cm3.
ObBczeafe wytntymatośd teorelycaięi »iókf®» nssfclanyefe
Obliczenia wytngnmalo&a teoretycznej włókien szklanych dokonać w oparciu o wzór (2) Przyjąć, że;
r0 ~ 0,2 rm;y ~ 02 J/m2;,
Obliczenie wielkości defektu krytycznego (szczeliny krytycznej) c i Obliczeń należy dokonać w oparciu 0 wzór (2)
Dyskusja wyników:
1. Wyznaczoną wartość wytrzymałości badanych włókien szklanych należy porównać z wytrzymałością teoretyczną (maksymalną) tych włókien oraz z danymi literaturowymi
2. Wyznaczoną wartość modułu sprężystości włókien szklanych porównać z danymi literaturowymi
$ > Zastanowić się nad źródłami błędów pomiarowych, które mogły mieć miejsce podczas wykonywania Ćwiczenia. Spróbować te błędy oszacować.
Przedstawić wnioski.