img186 (10)

186

d) balmierze ćwuobr&2Dwe. Zasadniczym przeznaczeniem tyci: instrumentów są pomiary długości i kątów poziomych w poligonizaoji oraz dokładne pomiary sytuacyjna metodą biegunową w terenach falistych l górskich.

Jednym z na jbardziej znanych i rozpowszechnionych instrumentów tego typu jest instrument doesasxdta-Zei s sa "hedza" (rys, 197), Komplet pomiarowy obejmuje teodolit o dokładności odczytu kręgu poziomego 0,1' - 0,5' (zależnie od typu) i dwie łaty drewniane ustawiane 'poziomo na metalowych statywach (rys. 19&). Używając przełącznika możemy otrzyznaó pełny obraz pola widzenia lunety dła pomiaru kątów oraz podwójny cbras dla pomiaru odległości poziomej za pomocą autoredukcyjnego urządzenia dalmierozcgo. Pomiar odległości wykonujemy tylko w 1 położeniu lunety.

Zasięg pomiaru odległości wynosi 1SC m, dokładność ts ca na 100 m, cc np, w terenie górzystym jest nieosiągalne przy bezpośrednich pomiarach długości taśmą lub łatami.

Jako drugi przykład dalmierza dwu obraz owa go zostanie omówiony bazowy taehlmetr redukcyjny 31?!? 006 Zeissa (rys, 199), zbudowany na innej zasadzie niż instrument Bosnhąrdt-Zeiss-Rcdta. Oznaczenie BRT Q06 jest skrótem nazwy tachimetru w języku nicmicokim (Bae^J s-Hcdukticns-TachyiUitGr) oraz określeniem błędu pomiaru dalmierzem, k .óry jest proporcjonalny do odległości i nie przekracza 0,06&.

Ta chlam trem £ST OOG można mierzyć odi- .łoś ci zredukowane automatycznie na poziom oraz kąty poziome i pionow..

Pomiar odległości opiera się na zasadzie bazy o zmiennej długości 1, wbudowanej tt teodolit i widocznej pod stałym kątem paralekfcycznym £ z punktu F^, do którego mierzy się odległość ze stanowiska instrumentu (rys. 199).

Bazę stanowi liniał me talowy 7 o długości 5GB mm z ppdzlałką c interwałach 0,5 mm.

Opis sposobu pomiaru zawierają podręczniki dla geodetów lub prospekty firnowe. Istnieją również dwuobrazowe nasadki dalmierza dc teodolitów.

4.5.3. Pomiary tachlmetryczne y terenlę i oprać pas nie wyników

Prace terenowe pr2y pomiarach tachlmetrycznyoh obejmują: 1) przeprowadzenie dokładnego wywiadu w terenie oclem odpowiedniego wyboru stanowisk (osnowy), 2) wy znaczenie wzajemnego położenia stanowisk i ich 'wysokości (pomiar kątów, boków i niwelacja), 5) wyznaczenie sytuacji 1 wysokości punktów rozproszonych (pikiet) zje jmoYjanego' terenu.

Stanowiska powinny być tak 7.y2naczone, scy terem był cobrze 7;idoczny w promieniu do 200 m (z dala od przcszGód, jak zabudowania i zadrzewienia, w terenie pagórkowatym r a ozej na wzniesienia oh). Obrane stanowiska