op20

^3,£ praavalffr* — mleć przewagę.

⁸⁰ '.mirfci — przepowiednie. ^ił* 05 cd nieć — otrzeć, odparzyć. ^w* /clu»qc — szybko Jadąc.

^,ł* Kochanowski, Treny, 17, w. 1—2.

*" induperatur — szydercze, w stylu sowizdrzalskim, przekręcenie łacińskiego imperator (wódz), r odwołaniem *lę do niezbyt bohaterskiej części ciała. W ten sposób wy-drwiwa jednocześnie Opaliński aspiracje Radziejowskiego do buławy hetmańskiej (por. W»t<p)

mopałów tak dobrze strzelają, musieli pracvalere ^m przeciwko naszym, nie strzelającym nigdy.

—    Ej, miły panie bracie, dajźe tym matemotyc-kim Wróżkom *" pokój, bo ja nigdy temu kiepstwu nie wierz*?.

—    Coż chcesz, kiedy nasi mądrzy tylko Ewan-gelijej bardziej (wierzą). Tak by sit? z nich słusznie śmiać, jako owa baba z astrologa, co w niebo patrzył. a w dół padł. Aleć ja kończę swoje nie do-kuńczone rytmy 1 czytam dalej:

Nie cięży brzuch ani sadło;

Choć się cały dzień nie jadło.

Ani spało przez dwie nocy,

Dosyć Jest sił. dosyć mocy.

I teri zasie panicz chudy,

Że nie tak osędniał^:“ udy,

Pędzi skoczno nlbo leci,

A za nimi kłusąc^ił\ Irzeci Mówi: „Ręka nas dotknęła Pańska i rozum odjęła” *“ —

Jak to więc zawsze mówiemy,

Kiedy co sami pokpiemy.

Więc za nimi tymże torem,

Oraz z induperatorem ^8,1.

Icaius za Factoncm Leci w kompanijej z onym.

Jako wiecie wszyscy, panem.

Co się gniewał,. że hetmanem

Nie był. ,,Jam — przy ^ł<ł — nie uciekał”.

Ej, nie, tylko się umykał Spieszno, ba, zgoła żndnego Nie było tak odważnego.