P1040580

jootywu. w których doszukano się powiązania sprawców z określonymi mediami, jak w przypadku masakry w szkole w Columbinc w 1900 roku oraz podobnego przypadku w Krfurde (w Niemczech) w 2002 roku. W Stanach Zjednoczonych odbyło się palę rozpraw sądowych, w których media były oskarżane o zachęcanie do przemocy, ale żadna c nich nie zakończyła się wyrokiem skazującym. Juliei Dcc (1987) stwierdziła, żr odpowiedzialność miałaby wynikać przede wszystkim z zaniedbania, r/yli lego, że media podejmowały nierozsądne ryzyko. Sprawy przeciwko mediom są niezwykle rzadkie i trudne, gdyż skutkiem uznania winy mediów byłyby powszechne zakazy i cenzura.

Równie problematyczną kwestią jest oddziaływanie treści o jawnie seksualnym charakterze. Na podstawie analizy dostępnych materiałów badawczych Elizabeth ferie (2001: 229) stwierdziła, że takie trefci istotnie zachęcają do stosowania przemocy wobec kobiet i tłumią wrażliwość, a .kontakt z pornografią wy daje się mieć negatywne konsekwencje*. Mimo to kwestia pozostaje otwarta. Edna Enuiedel (1988). po przeanalizowaniu wyników badań trzech komisji publicznych (w- Wielkiej Brytanii. Kanadzie i USA). podsumowuje, że dane sogologir/ne me rozstrzygają jej. Nic inoż-bj wytłoczyć, żr interpretacja danych nie je* wolna od względów poicycntych i ideologicznych. Powstaje też zapewne rozbieżność między rozumowaniem prawniczym, które najctęśdej opiera się na prostym modelu przyczyny i skutku, a teorią treść i me-diów. która len model podaje w wątpliwość (zob. Całsetl 1997; Wackwhz 2002).

Do tej pory nie wspominaliśmy o jeszcze jednej kategorii skutków oddzżdywa-nia mediów, a mianowicie prowokowaniu przemocy przeciw ko określonym mniejszościom, grupom odmiennym kulturowo oraz osobom będącym przedmiotem po-wi/rclinej nienawiści. Chociaż prawo zabrana mediom otwarcie zachęcać do przemocy, mogą one świadomie demonizować określone osoby lub grupy w taki sposób. ze naprawdę /ostają one narażone na realne ryzyko przemocy ze strony pojedynczych osób lub zorganizowanych grup. Istnieją poszlaki przemawiające za tym. żr media nakłaniają do przemocy przeciwko takim grupom, jak pedofile i inni dewianci seksualni, różne mniejszości etniczne, osoby unikające służby wojskowej ze względów światopoglądowych, rzekomi terroryści, Cyganie, migranci itp„ i że niektóre media dr fatla wspierają kampanie nienawiści. Skuteczność mediów zależy dodatkowo od innych czynników, ale nie ulega wątpliwości, że w niektórych z wiciu odnotowanych przypadków media odegrały znaczącą rolę. Pojawia się tu szersze pytanie o udział mediów w podżeganiu do wojen domowych i narodowych. Są powody, by przypuszczać. ze media przyczyniły się do wzniecenia przemocy etnicznej w byłej Jugosławii na początku lal dziewięćdziesiątych.

18.3. Media, dzieci i młodzież

literatura poświęcona wpływowi mediów na dzieci obfituje, oprócz kwestii przemocy i przestępczości nieletnich, w wysuwane pod adresem mediów oczekiwania i wiązane z nimi obawy (zwłaszcza w te ounuiic). Kontakt dzieci z mediami i ich rrak-