lli|>ote/a kultywacji fJcoige’a Gcrbnera (1973) jest chylKi najlepiej /bud i udokumentowanym iimdclcm długofalowego odd/inlysennia mediów (i ii,.Ili. Morgan 1990). ZjiMudu ona, /.do właśnie telewizja, spośród wszynki r/esnych mediów, zajmuje tak centralne miejsce w życiu codziennym, ie zd la mu .porządek iyinlioli« zny" i prezentowany pi/rz nią (wypacza rzeczywistości zastąpił bezpośrednie doświadczenie i inne drogi po/nąni ynl -ramieniem oikplnrfo porządku przemyiłowego, służącym głównie po waniu. utrwalaniu i umacnianiu konwencjonalnych poglądów i /.»Iiow.iń;1 ma kh. mr /.ugiaża im ant kh rar osłabia" (Grim 1977: 180). To stwierdza przybliża HipotMC kultywacji do teorii krytycznej s/koly frankfurckiej i anali ■ janowskiej. Według Nancy Sigmiriclli i Michaela Morgana (1990: 15):
Analiza kultywacji jrtt ir/eciln rlrmenlem |ui.«lt itniiiu balaaurwi .wskuii wydi*. Iióry tkeyczy. (I) inuttiKjfrfuIncgo pionu tr/.pego u pudłu*. produkcjil dalnwli. (f)obmóm anriycb w trefciuh nmlulnycli i (9) zalrżmid międ/yl z partarem icto-injmm a prirtauni—i i aadmwaiiami widowm
/.godnie z podstawową hipotezy badawczy oglądanie telewizji prowadzi d ■nowego pizcjinowani.i poglądów dotyczących natury świata społecznego dających stereotypowemu, wypaczonemu i wieko w nemu obrazowi rzec żywym IĆTjot systematycznie pic/cntowany w laląilarnych t inluinncqnydi progi lelcwizyjnyrb. Kuttywai )n rolni się od liezjiośicdnicgo oddziaływania na zad bodźca i trakcji przede wszystkim tym, Je zachodzi stopniowo i polega oa kuinil Obejmuje wstępny etap przyswajania mł«n macjj. po którym następuje wypnito nic sobie poglądu na rzeczywistość społeczną. również na podstawie okolic/r tnrgo życia i doświadczenie (lakic jal uln»\two. rasa czy pleć) ora/fprzynależ! określonej grupy odniesienia Jest też rozumiana jako proce* interakcji między ptiBB ka/antl a widowniami.
"alaAciM
Zgodnie z teorią oddziaływaniu mediów telewizja tworzy dla swoich widł niemal kompletne środowisko symboliczne, które dostarcza im norm zad i póglądów na temat wielu różnych sytuacji w prawdziwym życiu. Nic jest ofcf na świat ani odżtoicrticdleninn rzcczywiiloki. ale samą rzeczywistością. Badania L przyjmując e te /ułożeniu idą w dwóch kimunkucIT: |Mij>ięrw»/c, weryfikacji potćru rjalnej ipójnoici (i wykrzywienia) _*yuemu przekazów" telewizyjnych i po.dni«k<i^ Weryfikac ji ta pomocą badan sondażowych różnych przekonań na temat r/cczyili* stości spoin mr], z.wlas/i za tych, które można pnddiić testom empirycznym. Ittdl tą lego typu unuli/y jest porówniuiie pr/ckooaó na lemat rzeczywistości z tamą rzeczywistością. i uwzględnieniem stopniu ekspozycji badanych na przekaz irtewh zji. Jej założenia są nieco zbieżne z ideami leżącymi u podstaw hipotezy „porząd* ku dnia".