4S . .
. IL Fimkęje ,ęm o ty w n e, obejmujące oddziaływanie lektury W sfe-
. rze UCZUĆ?: \ /• '- • •’ ; -- 51 ■ ■-’ ■ *:‘■
l" estetyczna — ewokowanie przeżyć estetycznych, związanych, z .kontemplacją piękna, ;
2. emocjonalna .— dostarczanie prżeżyć,jak radość, trwoga,
współczucie, napięcie itp., .?/•"
3. kompensacyjna (substytutywna) —1 2 dostarczanie przeżyć zastępczych,
4. identyfikacyjna, . , ■ ,. r
5. partycypacyjna (afiliacyjna), .
6. prestiżowa, ;
7. terapeutyczna (kathartyczna),
8. relaksowa, rozrywkowa (ludyczna), ewazyjna, hedonistyczna.
. d- Funkcje motywacyjne, obejmujące wpływ lektury, na postępowanie i działalność człowieka: ,
I. wychowawcza (inspirująca postępowanie według - pewnych zasad i wzorców),
3. utylitarna (pomagająca rozwiązywać różne praktyczne zadania życiowe.
Funkcje lektury w życiu człowieka zazwyczaj mają wartość dodatnią, zwłaszcza gdy czytanie służy jego samorealizacji, czyli tendencji do zrealizowania własnych możliwości. Człowiek realizuje siebie wykorzystując zdolności, umiejętności i energię w zaspokajaniu swych potrzeb, w rozwijaniu osobowości i w twórczym działaniu na /różnych polach. „What man can be, he must be'2 — mówi Abraham Maslow, przedstawiciel psychologii humanistycznej, jeden z twórców teorii samorealizacji103. Rezultaty twórczego działania są widomym i mniej lub bardziej trwałym śladem egzystencji człowieka. Lektura, jak to wynika z analizy jej funkcji, może wywierać dodatni wpływ we wszystkich domenach samourzeczywistniania się jednostki ludzkiej, sprzyjać zachowaniu stanu równowagi wewnętrznej człowieka i równowagi ze światem zewnętrznym, tym samym pomagać w osiąganiu szczęścia i zadowolenia z żyda w myśl formuły Władysława Tatarkiewicza, iż szczęściem jest „żyde dające trwałe, pełne i uzasadnione zadowolenie”104.
Czytaniu twórczemu przeciwstawia się czytanie unikowe (ewazyjne), kolidujące z aktywnym stosunkiem do życia, skłaniające do marzyciel-
ts* spojrzenie,1980 nr 2 s, 38-44.
m W. Tatark lewiczt O szczęściu. Wyd. 7. Warszawa 1979
i; stwa* rozleniwiające, stanowiące schronienie przed Wysiłkiem i pokony.
I flfunietti trudności, aczkolwiek Jaroślav Frey bardzo wysoko cenił utii-I ; jtową funkcję lektury:: zapomnienie ó rzeczywistości występujące przy '
! intensywnym czytaniu uważał za najważniejszą korzyść, jaką daje czy*
1 Janie105. I trzeba przyznać mu rację, gdy weźmiemy pod uwagę sytuację '
J • człowieka chorego, izolowanego, pogrążonego w nieszczęściu, Tzw. po. i śeractWo książek występuje często W okresie dojrzewania, powodując pjęrtó ujemne skutki zdrowotne i zaniedbywanie się w obowiązkach szkolnych. Zjawisko intensywnego czytania i jego twórczego bądź unikowego charakteru wymaga empirycznych badań. Zwracał na nie uwagę już na początku naszego stulecia Zdzisław Dębicki: „Książka ma tedy za zadanie siły te [twórcze] w człowieku budzić, a nie usypiać je 1 para- ,
. litować. Kto ją asymiluje dobrze i zdrowo, kto nie uważa jej za alfę 1 i omegę, wiedzy o życiu, ale za pomocnicę w przenikaniu jego tajemnic, .
£ ten [...] potrafi być w życiu jednostką dzielną i twórczą, Natomiast ten,
| kómu przesiania ona całkowicie świat realny, przeżyje swoje życie jało- , j wo i do żadnych pozytywnych nie dojdzie w rum wyników” ^. Według | . Józefa Pietera „nawykowe, wciąż od nowa powtarzane konsumowanie
j lektury pociąga za sobą wyblaknięcie reakcji czytelniczych, reakcji urny-1 słowych i emocjonalnych łącznie [—] W miarę pochłaniania coraz to no-| wycli lektur' [czytelnik] nawarstwia w swej głowie grube osady słów bez | wyraźnych powiązań z rzeczami, z życiem. Bodajże to miał na myśli I Goethe twierdząc w Fauście, że „szara jest wszelka teoria, a zielone jest £ złote drzewo życia’*. Szara jest wiedza książkowa nie wspierana na go-
i rąco doświadczeniem. [...] Mało interesująca zdaje się być osobowość na-
j logowych moli książkowych, chyba że 'pokarm przeżuty* zwracają światowy dzieł twórczych. Ale i w tym wypadku, jeśli morza słów '-przeczytanych nie zarybiali swym doświadczeniem,.papierowa, oschła,
• nudna będzie ich twórczość. I jakże często taką bywała ! bywa*lłVWy-/ Wody.tepokrywają się z sentencją przysłowia: „Mędrzec to nietęgi* kto Vmą\rozum tylko z księgi”. : ,
/<5^Brzedstawiliśmy uniwersalny model kultury czytel-j e.d ń d s t k L Na jego podstawie można konstruować wzotce / Icultury /czytelniczej dla ludzi o różnym poziomie wykształcenia i dk . przedstawicieli różnych zawodów. Będą . one różniły sięgłówniereper-I v^arem wyborów czytelniczych i poziomem kompetencji czytelmczychm.:
j Ftey: psychologie ćten&fe. Hodonin 192^ s. 113.
I Dębicki: Książka i człowiek. Warszawa 1916s, 113.
j .er, °P* cif. s. 274,
I. ':>■drzejewska: Wyznaczniki kultury czytelniczej tmic. PB"
nr 4 s. 545--549; —; Kultura .caytełnitta waczydriŁ.--!
ł * •\-M‘ '* ■; € ”<*■•
v -oKrtąice, t. ltt.
.**• JC 8. Mad sen: Współczesne teorie motywacji. Warszawa 1980 s, 434—438; Problemy - osobowości i motywacji w psychologii amerykańskiej. Wybór i oprać.
Reykowiki,Warszawa 3964; J. Kozielecki: Psychologia humanistyczna i szer-
4Q2.