F AGOCYTY JEDNOJĄDRZASTE 2.1 1
Markery aktywacji na komórkach B obejmują IL-2R o wysokim powinowactwie i inne receptory dla czynników wzrostu, i różnicowania Jak IL-3, IL-4, II.-5 i IL-6 (p. Rozdział 9). Wszystkie te receptory zostały sklonowane i zsekwencjonowanc. Wykryto również receptory dla transferyny (CD7I) i zwiększoną ekspresję cząsteczek MHC klasy II. Cząsteczka CD23 (FceRII,
Ryc. 2.24. Śmierć komórki plazmatycznej przez apoptozę. Komórki plazmatyczne żyją krótko i następnie umierają przez apoptozę (samobójstwo komórki). Zwróć uwagę na zmiany w chromatynie jądrowej, które są charakterystyczne dla apoptozy.
receptor dla IgE o niskim powinowactwie) występuje na mysich i ludzkich aktywowanych komórkach B i uczestniczy w prowadzeniu komórek w kierunku proliferacji. CD38, nie obecna na dojrzałych ludzkich komórkach B, bywa stwierdzana na końcowo zróżnicowanych komórkach plazmatycznych (podobnie, jak w bardzo wczesnych stadiach rozwoju komórek B). Cząsteczki PCA-1 stwierdza się tylko w okresie różnicowania komórek B do komórek plazmatycznych. Komórki pamięci wewnątrz ośrodków rozmnażania w grudkach wtórnych (p. Rozdział 10) nie wykazują ekspresji IgD lub CD22.
Markery aktywacji na komórkach NK obejmują cząsteczki MHC klasy II.
Układ fagocytów jednojądrzastych posiada dwie główne funkcje wykonywane przez dwa różne typy komórek wywodzące się ze szpiku:
• „Profesjonalne” makrofagi fagocytujące, których przeważającą rolą jest usuwanie poszczególnych antygenów.
• Komórki prezentujące antygen, których rolą jest pobranie, przetworzenie i prezentacja antygenu komórkom T.
Sieć fagocytującyeh makrofagów tkankowych, razem z komórkami śródbłonka i komórkami wielojądrzastymi, nazywano uprzednio „układem siateczkowo-śródbłonkowym” (reticuloen-dothelial system, RES).
Fagocytujące makrofagi stwierdza się w wielu narządach
krążące monocyty krwi
Układ fagocytów jednojądrzastych
komórki Kupffera w wątrobie
śródkłębkowe mezangium nerki
monocyty
komórka śródbłonka naczyniowego
przestrzeń okotozatokowa f komórka śródblonkowa _/e® komórka wątrobowa L®
błona podstawna
komórka
mezangium
śródbłonek
podocyt
pneumocyt i typu II i
makrofag
przestrzeń
powietrzna
oj pneumocyt T" typu I
błona podśtawna
włosowate
makrofagi błony surowiczej
imesothebumi
biona podstawna włókna retikulinowe
makrofag
naczynie
włosowate
Ryc. 2.25. Układ fagocytów jednojądrzastych obejmuje monocyty krwi i fagocyty osiadłe w tkankach lub przytwierdzone do warstwy śródbłonkowej włosowatych naczyń krwionośnych. Makrofagi osiadte w wątrobie są znane jako komórki Kupffera, podczas gdy osiadte w nerce zwane są śródkłębkowymi komórkami mezangium. Makrofagi pęcherzyków płucnych lub błony surowiczej (np. otrzewnowej) są przykładem makrofagów „wędrujących”. Mikroglej mózgu zawiera komórki, które wnikajądo mózgu w okresie około urodzeniowym i różnicują się w komórki osiadte.