P1180735

Długości wyboczcniowe dla różnych sposobów zamocowania pręta Doświadczalne wyznaczenie eulcrowskiej siły krytycznej poprzez zwiększanie siły osiowej i badanie rodzaju zachodzącej aktualnie równowagi wymagałoby wykonania idealnie prostego pręta i idealnego przyłożenia obciążenia, co w warunkach rzeczywistych nie jest możliwe Eksperymentalnie siłę krytyczną Eulera można wyznaczyć przy wykorzystaniu metody podanej przez Southwella, jednakże zastosowanie ścisłej metody Southwella wymaga spełnienia wielu warunków ograniczających m in.:

•    oś pręta musi być wstępnie odkształcona, przy czym wstępna linia ugięcia wo(x) musi mieć taki sam przebieg, jaki posiadałby pręt idealnie prosty, wychylony z położenia w(x)=0 w chwili osiągnięcia eulerowskiego obciążenia krytycznego,

•    funkcja ugięcia musi mieć postać w(P.x)=a(P) w₀(x), gdzie a(P) jest funkcją aktualnego obciążenia

Spełnienie tych warunków jest trudne i dlatego eksperymentalnie wartość siły krytycznej wyznacza się wykorzystując przybliżoną metodę Southwella. W tym przypadku, zamiast szczególnej postaci wstępnej linii ugięcia, zakłada się imperfekcję w postaci mimośrodu e. Przybliżona funkcja ugięcia ma wtedy postać:

Mierząc ugięcie w(P,Xo) w pewnym punkcie pręta, przy znanej sile P, ze wzoru (2) możemy obliczyć Pu Dla x=Xo otrzymujemy warunek:

w(P,x_u) 4e

n

* const

w(P.x_u) = P_ll —

W układzie współrzędnych ifiii _>af._s| określa on linię prostą.